ATIŞMA
сущ. 1. ягъ-ягъун; дяве (тфенгралди, тупаралди); ягъунар (кьве касди ва я кьве кӀеретӀди тфенгдай, тупунай ва я мс. сада-садаз гуьлле гун, сада-сад ягъун); 2. пер. гафарал фин, сада-садаз залан гафар лугьун, экъуьгъунар; кукӀунар.
fi. 1. exchange of fire, skirmishing; ~ düşmək / başlamaq to start skirmish; ~ salmaq to provoke / to rouse a skir mish; 2
Tam oxu »сущ. от глаг. atışmaq 1. перестрелка. Şiddətli atışma ожесточённая перестрелка 2. стрельба 3. перен. перебранка, перепалка, ссора
Tam oxu »is. fusillade f ; escarmouche f ; alteraction f ; querelle f ; chamaillerie f ; ~ ya düşmək (hərb.) écoper vt
Tam oxu »is. 1. İki tərəfin, ya iki adamın qarşı-qarşıya durub bir-birinə güllə atması, atəş açması. Tətillər, atışmalar, üsyanlar, axırda isə işçilər hakimliy
Tam oxu »