Texnokratiya
Texnokratiya (yun. τέχνη, "sənətkarlıq" + yun. κράτος, "güc" yun. τεχνοκρατία) — güc, elmi və texniki mütəxəssislərə məxsus olduğu meritokratiya prinsipləri üzərində qurulmuş hipotetik cəmiyyət. Cəmiyyət idarəçiliyini insanların ayrı bir kateqoriyaya — bilik daşıyıcılarına, filosoflara köçürməyin faydalılığı ideyasına Platonun "Dövlət" əsərində ilk dəfə rast gəldilər.
Jurnalistikada "texnokratlar" adətən peşə bilikləri sayəsində güc qazanan insanlar adlandırılırlar. Adətən, iş adamları və ya siyasi partiyalar çərçivəsində seçilmiş insanlar əvəzinə xüsusi bilik və liderlik təcrübəsi olan elm adamları, mühəndislər, texnoloqlar nəzərdə tutulur.
Uilyam Henri Smitt (ing. William Henry Smyth) ilk dəfə 1919-cu ildə """Texnokratiya"" — sənaye demokratiyasına nail olmaq yolları və metodları" (ing. «'Technocracy' — Ways and Means to Gain Industrial Democracy») məqaləsində texnokratiya terminini ilk dəfə işlətmişdir,"Sənaye İdarəçiliyi" (ing.
Teokratiya
Teokratiya (q.yun. θεός — Tanrı və κράτος — idarə etmək) — cəmiyyət məsələlərinin qanuni halda dini qanunlarla həll edildiyi idarəetmə sistemi. Dini strukturların və din xadimlərinin dövlət siyasətinə ciddi təsir etdiyi siyasi sistem.
Şəriəti siyasi institutların əsası kimi qəbul edən Səudiyyə Ərəbistanı və İran klassik formada teokratik dövlətlər sayılırlar. İran eyni zamanda "teokratik respublika" da sayıla bilər. Çünki siyasi sistem islam dini üzərində qurulub. Yaxın Şərq dövlətlərinin əksəriyyətinin hüquq sistemi islam dininin təsiri altındadır. Türkiyə, İndoneziya, Banqladeş və Pakistan daxili həyatda dinin ciddi təsirinə baxmayaraq dünyəvi qanunlarla idarə olunur.
İsrail, Hindistan və Filippin qanunlarına görə şəriəti qəbul edənlər üçün o rəsmi qanun sayılır. Şəriət qanunlarının Sudan, Nigeriya, Əfqanıstan, Liviya və digər ölkələrdə də cəmiyyətə və dövlətə təsiri güclüdür.