Farsca çəhər və taq (dörd və til) sözlərindən əmələ gəlib. “Dörd tili (dirəyi) olan”, “dörd (çəhar) dirəkli” deməkdir
Farscadır (çarpadar), yük heyvanı ilə mal daşıyıb haqq alan şəxsə deyirlər. Çar (çahar) və padar (ayaqçı) sözlərindən əmələ gəlib
Çorğaq kimi də işlədilir, “dəyirmanın üst daşında olan papaq”dır. Dən onun içindən alt daşa keçir. Mənşəyi qaranlıqdır
Farscadır, “косынка”ya deyirlər. “Dörd (çar, çəhar) künc (ğat, qat)” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Bu sözdəki çər hissəsi farsca olan çəhar kəlməsi ilə bağlı deyil, çalmaq feili ilə bağlıdır. Çarhovuz (əsli: çalhovuz) yalnız çimmək, üzmək üçün düzəl
Tuva dilində yol əvəzinə, yoruq, çoruq sözləri işlədilir. Çarıq və yerik (yoruq, yol) eyni kökə malik ola bilər
Farsca çahar (dörd) və pa (ayaq) sözlərindən əmələ gəlib (“dördayaqlı” deməkdir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Əsli çəp (sol) və rast (sağ) sözləri ilə bağlıdır (çəprast sözü dəyişərək çarpaz şəklinə düşüb). (Bəşir Əhmədov
İki yozumu ola bilər: a) çadır və şəb (gecə çadırı və qara çadır); b) çəhar və şəb (dörd küncü olan, müq
Rus dilindəki седловина bizdəki gədik sözlərinə uyğun məna verir. Tovuzda kənd adıdır. Çatmaq feili ilə qohumdur
Qaşı çatırlar, mənbələrdə çit feili ruscaya “хмуриться” kimi tərcümə edilib. “Qırışları yığmaq” mənasını əks etdirir
Dəmləyib içdiyimiz çay çin sözüdür. Çay dünyaya məhz Çindən yayılıb. 300 il əvvəl Çindən rus çarı Aleksey Mixailoviçə hədiyyə göndərilib
Ot adıdır, həmişə yaş (sulu) olur, ça “su” deməkdir. Görünür, sulu anlamı ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov
Mənası “iki dağın arasından axan çayın məcrası” deməkdir. Hərfən “çay yeri” anlamını verir. Çay isə “su” deməkdir
1. Bu barmağın adı mənbələrdə çiçamuq, çocuq, çoşqa formalarında da qeyd edilmişdir. (Qaqauzlar buna “ən kiçik barmaq” deyirlər)
Çilə kimi də işlədilir, farscadır, yay-oxun girişinə deyirlər. Görünür, giriş 40 sapdan (ipdən) eşilirmiş (çillə “qırx” deməkdir)
Fars mənşəlidir, çeşmə “göz” deməkdir, -ək kiçiltmə mənalı sözlər düzəldir (müq. et: kal-ək, yəni “kal təhər, yetişməmiş”, mıx-ək, yəni “mixək” və s
Evirmək kimi də qeydə alınıb. Devirmək sözü ilə qohumdur. Güman ki, əyirmək sözü ilə kökdaş olub. (Bəşir Əhmədov
Çevirmək feilindən -ə şəkilçisinin vasitəsilə əmələ gəlmiş isimdir. Çevirmək, çevik, çevrə kimi sözlərin etimonu (etimoloji, ilkin kökü) çev sözüdür,
Çevirmək sözü ilə bağlıdır, kökü çevr yox, çevir kimi başa düşülməlidir (orfoqrafiyada da i saxlanılmalıdır)
Güman olunur ki, çənə sözü ilə kökdaş olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Koroğlu”da bu söz atın qabaq ayaqları mənasında işlədilib. Bəzi dialektlərdə çənə mənasını əks etdirir
Əbu Həyyan (1256-1344) yazır ki, türk dillərində çüçkürmək sözü var. İndiki “asqırmaq, öskürmək” anlamlarına uyğun gəlir
Çə hissəsi “su” anlamı ilə bağlıdır. Şehli ot üzərində açılan izdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Bu söz qədim mənbələrdə çokan kimi verilib, “zərbə” anlamı ilə bağlıdır. Ruslardakı чеканка kəlməsi də bizdən keçib
Çələb “tanrı” deməkdir, çələb-i isə “tanrıya layiq, alicənab” anlamında işlədilir. Kişi adı olan Çələbi də bu mənanı əks etdirir
“Söykənmək” mənasında çölə feili olub. Çəlik həmin feildən düzəlmiş isimdir. Çölə feili çəl şəklinə düşüb, ondan da çevik qəlibi üzrə çəlik kəlməsi əm
Çəlim – “qiyafə” (zahiri görkəm) deməkdir. Çəlimsiz “gözəl görünməyən”dir, “Zəif” mənasında da işlədilir
Xalis türk sözüdür, qədim özbək (çığatay) dilində çəllək kimi işlədilib və “vedrə” mənasını əks etdirib
“Su” anlamını verən çək, çisək kimi sözlər ilə qohumdur və “su sevən” (bitki) deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Farsca hər ikisi əyri anlamını əks etdirir, sinonimlər birləşməsidir; “naz-qəmzə” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Alimlər bunu Çin dili ilə bağlayırlar (onlarda çjan kimi işlədilir) və “şərab qabı” kimi yozurlar. Badya yerinə, çinlilər çönək sözündən istifadə edir
Farsca çənbər “çevrə”, “dəyirmi” deməkdir, çənbərək isə onun kiçiltmə formasıdır, samovarın odluğuna da deyirlər
Çənbər farsca “dəyirmi” deməkdir. “Əqrəb”in sinonimidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Dırnaq”, “pəncə” mənasını əks etdirən çəng sözü ilə bağlıdır. Bir əlin barmaqlarının (dırnaqlarının) tutumu qədər olan miqdarı (горсть) bildirir
Farsca kökü çənq (çəng) sözüdür, “pəncə”, “dırnaq” deməkdir. Dırnaqla yaralamaya çənqe (çəngi) deyirlər
Həyasız adamlara, xüsusən də qadınlara el arasında çəngi deyirlər. Bu söz qaraçılarla bağlıdır; göbəyini oynadaraq rəqs edən qaraçı qızlarına çəngi de
Bu söz “çirkli” mənasında işlədilir. Fars mənşəlidir və əsli “pəçəl”dir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Güman ki, fars mənşəlidir və çəhar pər (və ya çəharpərək) kimi olub. Pərək indi “pərdə” (burun pərdəsi, qoz ləpələrini ayıran pərdə) anlamını əks etdi
Əl çalmağa həm də çəpik çalmaq deyirk. Bu, çap sözü ilə bağlıdır, təqlidi sözdür: “çap-çap edərək əl ilə səs salmaq” deməkdir
Çəpiş sözündən əmələ gəlib. Ağa öz nökərinə ildə hər 15 keçi üçün bir çəpiş verirmiş. (Bəşir Əhmədov
Xəstəlik adıdır, vərəm sözünün sinonimi kimi işlədilir. El arasında “adamı çərlədir” cümləsi az işlədilmir
Bu sözün əsli çəhar və su kəlmələrindən ibarətdir. Çahar farsca “dörd”, su isə ərəbcə “tərəf” deməkdir
Fars sözüdür, çəhar çube hərfi mənası “dörd (çər) ağac (çube)” deməkdir, çünki pəncərə (qapı...) çərçivəsi dörd qoldan ibarət olub
Fars sözüdür, çahar və yek kəlmələrindən əmələ gəlib, “tamın 1/4-i” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Kökü (çərənd) farscadır, “hədyan danışmaq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Osetin sözüdür, “qartal” deməkdir. Həm xalq adıdır, həm də şəxs adı. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Mənbələrdə çər sözü həm isim (запор), həm də feil (гноиться, засорить) kimi verilib. Çərləmək və çərlətmək sözlərinin də şərhi verilib: bərkimək, dur
Tumanbağını salmaq üçün şalvarda və s. belboyu dəyirmi boşluğa deyiblər, çırmalama sözü ilə qohumdur, “qatlanmış yer” deməkdir
Həftənin altıncı günü şənbə adlandığından farslarda bazar – “yekşənbə”, bazar ertəsi – “düşənbə”... adlanır və üçüncü günə “çərşənbə” (dördüncü şənbə