is. Uşaqların dombaltma durub biri-birinin belindən atılaraq oynadıqları oyun; atlanbac
is. bot. Yazdan bir qədər keçmiş bitən pis qoxulu alaq otu
is. 1. köhn. Eşşəklərə baxan, xidmət edən mehtər. Oraya yığılanlar kimdirlər? Biri xanın eşşəkçisinin nəvəsi deyilmi? Ə
is. köhn. Eşşəklə yük daşıma peşəsi
is. bot. Tikanlı, dilikdilik yarpaqları olan yabanı bitki
sif. Eşşəyi olan. Eşşəkli köç
is. Qanmazlıq, anlamazlıq, kobudluq, heyvanlıq. Planların alt-üst olmasına səbəb Kəşaninin eşşəkliyi və xamlığı olmuşdu
is. dan. Axırı savaşmaya, qovğaya çevrilən qaba zarafat. Eşşəkoyunu başlamaq
is. bot. Kökü turpa bənzər yabanı alaq otu
[fr.] Dirəklər üstündə duran rəflərdən ibarət mebel növü. Bir tərəfdə qoyulub kitab qəfəsəsi (etajerka), üstə kitablar, yanında bir dənə sandalya
[fr.] Müəyyən edilmiş ölçü vahidinin dəqiq nümunəsi. // İşlənməkdə olan ölçü alətlərini yoxlamaq üçün ən dəqiq ölçü nümunəsi; əyar
[yun.] kim. İşıq və neft qazlarında olan rəngsiz, yanar qaz
“Etdirilmək”dən f.is
“Etmək”dən məch. …Kinoların qabağına nümayiş etdirilən filmlərin şəkilləri vurulmuşdu. M.İbrahimov
icb. Etməyə məcbur etmək
[lat.] xüs. Asbest və sement qarışığından hazırlanan süni şifer. Eternit və yaxud asbest ilə sementdən hazırlanmış kirəmit … xüsusi zavodlarda presləm
is. [ər.] 1. Bir şəxsin ixlasına, sədaqətinə, səmimiyyətinə, doğruluğuna, düzgünlüyünə inam, etimad, əmniyyət və bunlara əsaslanan münasibət
zərf [ər.] Başlayaraq, sayılmaq surəti ilə. Martdan etibarən. O gündən etibarən. – Mollaxanadan qovulan gündən etibarən uşaq fikrini quşbazlıq, tazıba
sif. 1. Etibar edilməyə layiq olan, etibarı olan, inanılacaq, etimad ediləcək, sədaqətli, vəfalı. // Şübhə doğurmayan, həqiqi, dürüst
is. 1. Sədaqətlilik, səmimilik, doğruluq, düzgünlük, inamlılıq. 2. Möhkəmlik, davamlılıq. Kontakt birləşmələri elektrik aparatlarının çox məsul hissəl
is. [ər. etibar və fars. …namə] Bir şəxsin və ya idarənin adından iş görmək üçün verilən rəsmi kağız, sənəd
sif. 1. Etibarı olmayan. Etibarsız yoldaş. Etibarsız dost. – Etibarı kəsib, etibarsız yar; Əl qaldırıb, özgə yara yalvarar
is. Etibar, etimad olmadığı hal, vəziyyət. Kuyində bu etibarsızlıq; Bəsdir məni-mübtəlayi-zarə. Əmani
is. [ər.] 1. Mötədillik, mülayimlik, orta halda olma; tam lazım olduğu dərəcədə, həddə olma. 2. Soyuqqanlılıq, sakitlik, təmkin
[yun. ethika, ethos – adət, xasiyyət] 1. İctimai şüur formalarından biri kimi əxlaq, tərbiyə və mənəviyyat haqqında fəlsəfi nəzəriyyə
[fr.] Malın, eksponatın və s.-nin üstünə yapışdırılan, üzərində onun adı, qiyməti və s. olan; yarlıq
“Etiketləmək”dən f.is
f. Mala etiket vurmaq
“Etiketlənmək”dən f.is
məch. Mala etiket vurulmaq
is. [ər.] 1. Bir şeyə qəlbən və möhkəm inanma, inam. [Dilarada] ədalətin, haqqın qələbə çalacağına möhkəm bir etiqad vardı!… M
zərf Etiqada görə, əqidəcə, məsləkcə, məzhəbcə
zərf Möhkəm inamla. Fərhadoğlu istəyirdi ki, dərin etiqadla işdəngücdən yapışan gəncliyə qarışsın. S
sif. Bir şeyə etiqadı olan, möhkəm əqidəli, məsləkli. Etiqadlı adam
sif. Etiqadı olmayan, heç bir şeyə inanmayan. Etiqadsız adam
is. Heç bir şeyə inanmama, etiqadı olmama; inamsızlıq
[yun. aith(er) – hava və hyle – maddə] kim. Bir çox üzvi birləşmələrin tərkibinə daxil olan karbon və hidrogen atomları qrupu
[ər.] tənt. klas. Yüksəlmə, ucalma; yüksəklərə qalxma, yüksəliş; tərəqqi. Mən bu sözlərimlə nə dedim bilsən: – Çırpın üfüqlərə, uç etilaya! S
[əsli yun.] bax etil kim. Tərkibi karbon və hidrogendən ibarət olan rəngsiz yanıcı qaz
is. [ər.] Etibar, inam, inanma. İqbalıma yoxdur etimadım; Müşkül görünür mənim muradım. Füzuli. Sən o deyilmidin, dedin: – Var bizim ittihadımız? Mən
bax etimadverici. Xanımın şirin və etimadkar səsi mərsiyəxanın mühakimələrinə qələbə çalmağa başladı
sif. Etibarlı, inanılan, bel bağlanıla bilən, sədaqətli. Etimadlı adam. – Məktub Zahir Bəlxinin ən etimadlı qulamı olan Bəsirə tapşırıldı
is. [ər. etimad və fars. …namə] Bir dövlətin nümayəndəsinin başqa dövlət yanında səfir olduğunu təsdiq edən sənəd
sif. 1. İnanıla bilməyən, bel bağlanıla bilməyən, etibarsız. Etimadsız adam. 2. Şübhə ifadə edən. Müəllimin daha saralmış və gözəl biçimli dodaqlarınd
is. Etimad etməmə, ürək qızdırmama; etibarsızlıq, inamsızlıq. Bu baxış … bir etimadsızlıq demək idi. M
sif. İnandırıcı, ümidverici, inamlı, etibarlı. Xanın vəziyyəti məclisi də kiriməyə məcbur etdi. Dərin sükutu Vaqifin yumşaq, lakin etimadverici səsi p
[yun. etymon – həqiqət və logos – elm] dilç. 1. Dilçiliyin, sözlərin qohumluq əlaqələri və mənşəyindən bəhs edən şöbəsi
sif. [yun.] Etimologiyaya aid. Etimoloji lüğət. Sözün etimoloji təhlili
[yun.] dilç. Etimologiya mütəxəssisi