is. Gildən qayrılan (bəzən içində xörək bişirilən) boğazı dar qab. Güvəcdə qatıq qoymaq. – Adımı güvəc qoy, amma ocaq üstə qoyma
is. dan. Naftalin
is. Arxalanmalı, etibar olunmalı, güvəniləsi adam və ya şey
“Güvənmək”dən f.is
f. 1. Arxalanmaq, bel bağlamaq. Atasına güvənmək. – Sənə güvəndiyim dağlar, sənə də qar yağarmış. (Ata
is. bot. Qısa saplaqları, uzunsov yarpaqları olan kol sarmaşığı
is. Su daşımaq və ya saxlamaq üçün boğazı uzun, iri qulplu, mis qab; mis səhəng. O biri uşaqlar məktəbə həftədə iki güyüm su versəydilər, Ağabala beş-
is. köhn. 1. Payız. Güz almasıtək al yanaqlum… “Dədə Qorqud”. 2. məh. İki əkin sahəsi arasında sərhəd; şumlanıb qalan yer
is. [fars.] klas. Yol, keçid, keçmə. Gecə-gündüz duam budur Tanrıma; Nola səni sala bir güzarıma. M.P
is. [fars.] klas. 1. Hadisə, vaqiə, əhvalat. [Divanbəyi:] Zahirən görünür ki, Bayram müqəssir deyil, əgərçi güzariş onun təqsirinə çox dəlalət edirdi
is. Payızda göyərən ot, payız otu. Qoyunlar payızın güzdək otundan ağızdolusu götürüb xoşallanırdılar
“Güzdəkləşmək”dən f.is
f. Payızda ot göyərmək
is. Yayın ikinci yarısında qırxılan qoyun yunu. // Quzu yunu. Nəcəfalının əynində güzəmdən toxunmuş şalvardan, çit köynəkdən başqa heç nə yox idi
is. [fars.] Dolanacaq, dirilik, yaşayış, həyat. Məktəbdə Səlimin güzəranı çox da gözəl keçməyirdi. İ
sif. 1. Bu və ya başqa cür güzəran keçirən, dolanacağı, həyatı olan. Pis güzəranlı. Yaxşı güzəranlı. Xoş güzəranlı
is. 1. Yaşayış, keçinəcək, dolanacaq. [Hacı Nuru şair:] …Hər kəsin öz sənəti özünə iksirdir və xoş güzəranlığına baisdir
sif. Güzəranı yaxşı olmayan, dolanacağı pis olan, həyatı ağır keçən
is. [fars.] klas. Keçilən yer, keçid, yol. Gəzmə, ey könlüm quşu, qafil fəzayi-eşqdə; Kim, bu səhranın güzərgəhlərdə çox səyyadı var
is. [fars.] Başqasının xeyrinə olaraq bir şeydən və ya öz fikrindən əl çəkməyə razılaşma, əl çəkmə. // Alış-verişdə qiyməti aşağı salma
sif. Güzəşt ilə olan, güzəşt ilə satılan, nisbətən ucuz. Güzəştli mövsümi bilet. – Yanvarın 1-dən etibarən şəhərlərarası telefon danışıqları üçün yeni
is. 1. Qarşısındakı şeylərin şəkillərini əks etdirən, xüsusi surətdə pardaqlanmış şüşə lövhə; ayna. Bədənnüma güzgü
is. Güzgü qayıran usta
sif. Güzgüsü olan, üzərinə güzgü keçirilmiş, güzgü salınmış; aynalı. Güzgülü şifoner. – [Züleyxa] güzgülü şkafdan ipək pijamasını götürüb geydi… M
Azərbaycan əlifbasının on birinci hərfi. bax he
Nida kimi aşağıdakı mənalarda işlənir: a) saqındırma, xəbərdarlıq və ya əmr, tapşırıq bildirir, habelə diqqəti cəlb etmək üçün işlədilir
əvəz. 1. Qeyri-müəyyən zaman və ya yer bildirir; hansı. Məşədi Əsgər dinməzsöyləməz qapıdan çıxıb yola düşdü
Ziddiyyət bildirən ədat – ki. Nə olsun, adımız olubdur qoçaq; Ceyran ha deyilik ovçudan qaçaq. H.K.Sanılı
zərf Bunun kimi, bu cür, belə; həmçinin. İrəvanda iyirmi min müsəlman uşağı var, bunların bir-iki yüzü ancaq dərsə gedir
is. [ər.] 1. Ehtiyac, lüzum. Bu qədər söhbətə nə hacət. Təfərrüata hacət yoxdur. – Yox, yazmaram! Amma hələ qoy yazım; Hacət olsa, bundan belə yazmara
is. [ər.] din. Məkkəni ziyarət etmiş müsəlmanlara verilən ad. Hacısan, məşhədisən, sahibimizsən, ağasan; İstəyirsən həmi qırxıb bizi, həm də sağasan?
is. köhn. Qadın paltarı tikilən bahalı əlvan bir parçanın xalq dilində adı. [Minayə] bir neçə il əvvəl hacıbəribax deyilib arvadlar arasında çox modda
1. bax leylək. Bahar çağı hacıleyləklər; Qaranquşlar gələrmiş. R.Rza. 2. zar. Uzundraz, boyu həddindən artıq uzun adam haqqında
is. Aşağı tərəfi ağır olduğu üçün həmişə dik duran uşaq oyuncağının adı: gəlincik
is. və sif. Ağacın bucaq şəklində ayrılmış gövdəsi və ya budağı, habelə haçalanmanın başlandığı yer. Alçaq əncir ağacının əyri haçasında oturan iki nə
sif. Başı haça şəklində olan. Haçabaş dağ. Haçabaş dəyənək. – Əllərində haçabaşlı, uzun çomaq tutmuş uşaqlar sağım yerindən xeyli aşağıda duran qoyun
sif. Buynuzu haça şəklində olan. Haçabuynuz qoç. Haçabuynuz buğa
sif. Dırnağı haça olan, qoşadırnaq (inək, qoyun və s. heyvanlar haqqında). Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ipçin yolardı; Məmələri dadlı
sif. Dili haça şəklində olan, dilinin ucu yarıq olan (ilan, kərtənkələ, qurbağa və s. haqqında). Qədimdən bizim eldə sınanmış bir məsəl var; “Ulduz gö
bax havaxt. Haçaq yola düşürsən? Qatar haçaq gəlir? – Əlimdən bıçaq düşdü; Bilmədim haçaq düşdü; Viran qalsın qəriblik; Yar məndən qaçaq düşdü
sif. Quyruğu haça şəklində olan. Nə üçtelli durna, nə də; haçaquyruq qaranquşam; Bütün qışı cikkildəyib; Yem axtaran hansı quşam? M
is. bot. Çoxillik sünbüllü ot. bax kornet