сущ. 1. хангакӀ, тӀвал (регьятдаказ ахъайиз жедай); 2. кил. ilmə.
гл. 1. хангакӀ вегьин, хангакӀ вегьена кутӀунун; 2. кваквар вегьин (хразвай затӀунин).
прил. хангакӀ алай (мес. еб).
icb. хангакӀ вегьиз тун, хангакӀ вегьена кутӀуниз тун.
[ər.] сущ. 1. мергьямет, регьим; гьуьрмет, ччин къалурун, хуш рафтар; iltifat etmək (eləmək, göstərmək) а) мергьямет авун, хъсанвал авун, регьим авуна
[ər. iltifat və fars. ...kar] кил. iltifatlı.
[ər. iltifat və fars. karanə] нареч. куьгьн. гьуьрметдивди, ччина хъвер аваз, хуш ччиналди.
кил. iltifatlılıq.
прил. 1. гьуьрметлу, хуш (мес. рафтар); 2. ччина хъвер авай, ччин ахъа.
прил. гьуьрмет тийир, ччин тагур; гьуьрметсуз.
сущ. гьуьрмет тавун, ччин тагун, гьуьрметсузвал.
[ər.] сущ. мед. бедендин са чка дакӀуна яру хьун, ифин хкаж хьун, тӀа хьун, пфин хьун хьтин хестевилин процесс; ağ ciyər iltihabı тухулдин воспаление,
гл. мед. воспаление хьун.
[ər.] сущ. илтимас, хагьиш; iltimas etmək (eləmək) илтимас авун, хагьиш авун, хагьишун, минетун.
сущ. хагьиш ийизвайди, минетчи.
[ər.]: iltisadi dillər лингв. гафунин диб дегиш тавуна адаз суффиксар алава авуналди цӀийи гафар туькӀуьриз жедай чӀалар (мес
[ər.] сущ. илтизам (1. са кар кьилиз акъудун лазим акун, вичиз буржи яз гьисабун, хиве кьун, хивез къачун, мецелай ччар гун; 2
сущ. куьгьн. илтизам гайи кас, са кар хивез къачуна ам кьилиз акъудун патал мецелай ччар гайи кас.
[ər. iltizam və fars. namə] сущ. илтизамдин ччар (са кар хивез къачун гьакъинда мецелай гайи чар); iltizamnamə vermək мецелай ччар гун
сущ. сагъ хьун яргъал фидай ва сагъ хьайидалай кьулухъ (гзафни-гзаф чинал) гел аламукьдай хер.
[ər.] сущ. клас. ишара, айгьам, къаб алай мана.
[ər.] сущ. 1. клизма, къенез дуьз ратунай яд ягъун (къен кьурла, азарлу хьайила хук михьи авун патал); 2
[ər.] лит. куьгьн. гафара ахъа ванер яргъи авуна лугьун (шиирда).
[ər.] сущ. имам (1. капӀ ийизвай жемятдин кьиле акъваздай, гьакӀни никягьдин, кьиникьин ва мс. диндин крар кьиле тухудай ругьани; 2
[ər.] сущ. дин. жуьмядин имам, жуьмядин йикъара капӀ ийизвай жемятдин кьиле акъваздай ругьани.
сущ. имамвал.
[ər. imam və fars. ...zadə] сущ. имамар ва абурун веледар кучукнавай чка; пир.
[ər.] сущ. иман (1. чӀалахъ хьун, агъун, инам; // ислам динда: диндал, Аллагьдал, пайгъамбаррал чӀалахъ хьун; iman etmək (bəsləmək, gətirmək) иман аву
прил. иман гвай, диндал чӀалахъ тир, диндар.
прил. имансуз (1. Аллагь авачир, динсуз; кафир; 2. пер. мергьяметсуз, регьимсуз, инсафсуз, къансар).
нареч. имансуздаказ, имансузвилелди, инсафсузвилелди, амансузвилелди, мергьяметсузвилелди, къансарвилелди
сущ. имансузвал (1. динсузвал, кафирвал; 2. пер. инсафсузвал, мергьяметсузвал, амансузвал, къансарвал)
[ər.] сущ. имарат, дарамат, кӀвал, мулк.
[ər.] сущ. имдад, дад, куьмек; imdad etmək (eləmək, qılmaq) имдад авун, куьмек авун, куьмекдиз агакьун; imdaddan düşmək аман атӀун, къуватдай аватун,
прил. са куьмекни авачир, куьмексуз; imdadsız qalmaq куьмек авачиз амукьун, тек амукьун, гъил санихъни агакь тавун
сущ. куьмексузвал, чарасузвал.
кил. indi.
кил. indicə.
сущ. меле иштирак ийизвай кас; iməci olmaq садаз куьмек гун патал тешкил авунвай меле иштирак авун.
сущ. мел; iməcilik etmək мел авун, мелун.
iməyə düşmək капу-капу физ авалун, капу-капу фин (аял).
гл. капу-капу фин; хурухъ-хурухъ фин (бицӀи аял).
гл. капу-капу ракъурун, капу-капу финиз куьмек авун, капу-капу физ чирун (аялдиз).
сущ. нугъ. имир (диде чӀиж).
рах. ял агалтун, ни агалтун, чӀур хьун, цуру хьун (мес. къатух); гар акьахун (мес. нисидай, гъеридай)
прич. рах. ял (ни) агалдай, чӀур хьайи, цуру хьайи, гар акьахай (мес. гъери).
тир кьван; кьван.
[lat.] имитация (1. ухшар авун, ухшатмишун (са затӀ маса затӀуниз); ухшар яз раснавай къалп затӀ; dəri imitasiyası хамуниз ухшар авунвай материал; 2
[ər.] сущ. имкан (1. мумкинвал, мумкин хьунухь; imkan olmamaq имкан тахьун, мумкинвал тахьун; imkan tapmaq имкан жугъурун, са кар авун патал кутугай р
прил. имкан авай, мумкинвал авай, гуж авай.