прил. 1. къайгъу авай, къайгъу чӀугвазвай; къайгъудар; 2. дерт авай, дертлу, фикирлу.
прил. 1. къайгъу (фикир) авачир, са куьнинни къайгъу (фикир) чӀугазвачир; къайгъусуз, фикирсуз; 2. дерд (гъам) авачир, дердсуз; 3
нареч. къайгъусуздаказ; къайгъусуз, фикирсуз.
сущ. къайгъусузвал.
прич. хуьс. (къулухъ) элкъведай; (элкъвена, акьуна кьулухъ) хкведай (мес. экуьнин рекӀвер).
прич. хтун; ** qayıdış şəxs əvəzliyi грам. элкъведай тӀварцӀиэвез.
сущ. 1. луьткве; avarlı qayıq кьусуяр алай луьткве; 2. дяведин гимийрин бязи жуьрейрин тӀвар; sualtı qayıq цин кӀаникай фидай луьткве
сущ. луьтквечи.
сущ. луьтквечивал, луьтквечидин пеше.
прил. куьгьн. 1. хци, зил, кӀеви (мес. ван); 2. кӀеви, мягькем, залан; 3. мискьи, гъил кӀеви.
нареч. кӀевидаказ, кӀевиз, мягькем.
сущ. 1. хен (гъуьлуьн стха); 2. иранстха, яранстха (папан стха).
QAYINAĞACI кил. ağcaqayın.
[ər. ğayın] сущ. гъайн (араб хафалагда “ ﻏ ” ишарадалди кхьидай хафунин тӀвар).
сущ. 1. ирандиде, ярандиде (папан диде); 2. къари (гъуьлуьн диде).
сущ. хенен (ва я иранстхадин) паб.
сущ. 1. иранбуба, яранбуба (папан буба); 2. апай (гъуьлуьн буба).
кил. qayınarvadı.
1. f.is. кил. qayırmaq; 2. прил. къалп; ттапан (мес. къул); 3. прил. расай (мес. сарар).
гл. 1. расун, авун; гьасил авун; 2. туькӀуьрун, дуьзрун, тешкилун, гьазурун; 3. рас хъувун, дуьзар хъувун, хърасун; 4
icb. расиз тун (гун), дуьзриз тун (гун); хъийиз тун, хъийиз гун (масадав).
icb. расиз тун (гун), дуьзриз тун (гун).
сущ. 1. чӀул, къайиш; // хамунин (лидин) гуьтӀуь зул (уьлгуьж хци ийидай ва мс.); 2. тех. рицӀ, ремень
прил., сущ. рах. 1. кӀвачер (скӀамар) шуькӀуь, яхун, гзаф гужлу, кьурди ахъай тийир (кас); 2. мах. инсан ва я гьайван кьадамаз аххъай тийир са махлукь
сущ. нугъ. бот. гзаф кӀеви, атӀуз тежер дувулар авай са векь.
сущ. зоол. кьулу шар (гъетерин къене жедай паразит).
гл. 1. хтун; ovdan qayıtmaq гъуьрчяй хтун; qayıdan baş хкведамаз, элкъвена хкведамаз; 2. элкъвена хъфин; 3
прил. 1. элкъвен тийир, кӀеви, мягькем; 2. элкъвена хтун мумкин тушир, элкъвена хквез тежер, техкъвер; хаталу
[rus.] тех. гайка (болтунин кьилел гьалсдай къене резбе атӀанвай, гзаф чинрин ракьун гьалкъа).
сущ. къаяб (къванцин).
сущ. 1. къаймах; ччар; inək qaymağı ккалин къаймах; qaymaq bağlamaq кил. qaymaqlanmaq; qaymaq kimi пер
гз. кил. qaymaqçiçəyi.
сущ. бот. чӀемедцуьк; // qaymaqçiçəyi fəsiləsi бот. чӀемедцуькверин хзан, са гзаф зегьерлу жуьреяр авай гзаф йисарин ва я са йисан векьер (хъчар)
гл. къаймах кьун, ччин кьун, винел ччар акьалтун, ччар кьун.
məch. ругун.
кил. qaynanmış.
сущ. чешме, акъатзавай чка (булах, яд ва мс.); // пер. чешме, булах.
сущ. тех. сварка (1. цӀай гана (цӀурурна, ифирна) кукӀурнавай чка (мес. ракьун турбайрин кьилер сад-садак); 2
сущ. 1. къармах (вагьши къушран, мес. лекьрен); 2. пер. пац, тапас, гъил.
сущ. хуьс. сварщик (металлар, мес. турбаяр цӀай гуз, цӀуруриз сад-садак кукӀурдай фяле).
сущ. сварщиквал, сварщикдин кӀвалах, пеше.
гл. къармахдик кутун, пацук кутун.
гл. тех. сварка авун, цӀай гана (цӀурурна, ифирна) галкӀурун, кукӀурун (мес. ракьун затӀарин кьилер сад-садак)
гл. къармахда гьатун, къармахдик акатун, пацук акатун (кил. qaynaq³).
гл. тех. сварка хьун, сварка хьана (цӀрана) сад-садак кукӀун (кил. qaynaq²).
прил. хуьс. сварка алай, сварка авуна (цӀай гана, цӀурурна) кукӀурнавай.
1. f.is. ругун, звал; звал атун; // ругунин (мес. дережа); 2. сущ. чешме, булах.
гл. 1. ругун; звал атун; süd qaynayır нек ргазва; 2. цуру хьана (дакӀуна) хкаж хьун, цур къачун, каф акьалтун, чӀирчӀир къачун (мес
прил. ргай, звал атай; рганвай; ругур (мес. як).
прил. 1. ргар (мес. яд); 2. гзаф чими, ифей; кудай; 3. пер. цӀай авай, шеври, ргазвай (мес. вилер); 4