сущ. мехьв (ттинидикай кӀвалакӀар кьадамаз ва я кӀвалакӀар акьалдамаз гъилел ва я кӀарцӀел алкӀун тавун патал вегьидай тӀимил гъуьр); iki evin urvasın
прил., сущ. мехьв патал тир, мехьв патал вегьидай (мес. гъуьр).
сущ. рах. гьуьрмет, иззет; эсер, нуфуз, ихтибар.
прил. рах. гьуьрмет (нуфуз) авай, гьуьрметлу, ихтибарлу.
прил. рах. гьуьрмет авачир, гьисаба авачир; гьуьрметсуз, ихтибарсуз.
[rus.] ист. урядник (пачагьдин девирда Россияда: уезддин полициядин агъуз тир чиндин къуллугъчи).
сущ. къадим. 1. акьул, камал, макь, мукьуф; 2. эдеб, тербия.
прил. бизар ийидай, жазанардай, шерзумдай, юргъунардай, галуддай, аман атӀудай, куьлягь ийидай, икрагь ийидай, рикӀ акъуддай; сад хьтин ванцелди лугьу
f.is. кил. usandırmaq.
гл. бизар авун, бизарун, жазанарун, шерзумун; икрагь авун, куьлягь авун, юргъунарун, галудун.
f.is. кил. usanmaq.
гл. бизар хьун, жазан хьун, шерзум хьун, икрагь хьун; куьлягь хьун, юргъун хьун, галатун.
прил. галат тийир, юргъун тежер, галатун течир.
сущ. галат тийирвал, галат тавун, галатун (юргъунвал) течирвал.
прил. къадим. 1. акьуллу, камаллу, макьу; 2. эдеблу, тербиялу; кил. us.
сущ. 1. устӀар; сеняткар; 2. уста; пеше (сенят) чирзавай кас; тербиячи, муаллим; // usta tərpənmək зиринг юза хьун, зирингвал къалурун, бижвал авун
сущ. куьгьн. са шумуд устӀардин кьиле авай кас, устӀаррин чӀехиди, чӀехи устӀар.
кил. ustadanə.
[fars.] сущ. устад (илимдин ва сенятдин рекьяй дерин малуматар ва зурба алакьунар авай кас); 2. пер. муаллим, тербиячи, чирдай кас
[fars.] нареч. куьгьн. устӀарвилелди; устадаказ, устади хьиз.
сущ. устадвал, алакьун.
[fars.] сущ. устаднаме (Азербайжандин фольклорда шиирдин жуьрейрикай сад).
f.is. кил. ustalaşmaq.
гл. уста хьун, устӀар хьун, устӀарвал (тежриба, алакьун) артух хьун; тежрибалу хьун, лигим хьун, ччурун
сущ. 1. устӀарвал, устӀардин кӀвалах, пеше; 2. са кардал уставал, алакьун; 3. ustalıqla нареч. устӀарвилелди, уставилелди
кил. ustacasına.
сущ. 1. аял (руш ва я гада); südəmər uşaq некӀедихъ галай аял, бицӀек аял; ekiz uşaqlar кьветхвер аялар; uşağı olmaq аял хьун, эвлед хьун, аял хун (ру
прил. вичин аялар гзаф кӀандай, вичин аялрин къайгъуда амукьдай, вичин эвледрал гзаф рикӀ алай (мес. диде)
сущ. вичин аялар (эвледар) гзаф кӀан хьун.
нареч. аялдин хьтин; аялди хьиз.
аял (тавазивилелди).
сущ. гъвечӀи аял, язух аял.
прил. вичин (хурудин) некӀедал аял хуьзвай, хурудихъ галай аял гвай (мес. дидеяр).
f.is. кил. uşaqlaşmaq.
гл. аял хьиз хьун, вичи-вич аял хьиз тухун, кьуьзуьвиляй акьул зайиф хьун, хибри хьун, гъед фин.
прил. аял(ар) авай; аял(ар) галай; аял гвай (мес. диде).
сущ. 1. аялвал; // аялвилин, аял тир (мес. йисар, девир); 2. пер. аялвал, аялдин гьерекатар; акьулсузвал; uşaqlıq eləmək (etmək) аялвал авун, фагьум т
нареч. аял чӀавалай, аял тир вахтундилай, лап гъвечӀи чӀавалай, гъвечӀизамаз.
UŞAQSALMA сущ. мед. аборт (аял чӀурун; аял чӀуриз тун).
прил. аялар кӀани, аялрал гзаф рикӀ алай.
сущ. аялар кӀанивал, аялрал гзаф рикӀ алайвал (рикӀ хьунухь).
прил. аял (эвлед) авачир, сивинсуз (мес. дишегьли).
сущ. аял (эвлед) авачирвал (тахьунухь); сивинсузвал.
[rus. əsli ing. Schooner-dən] сущ. куьгьн. ушкуй (кьве тар авай елкенар алай гими, луьткве).
сущ. куьгьн. ушкуйчи, ушкуйдин иеси, ушкуйда кӀвалахзавайди, гимичи.
1. прил. регъуь, гзаф регъуь жедай, регъуьвалдай (мес. аял); utancaq qız регъуь руш; 2. регъуьди, регъуь кас
кил. utanılacaq.
сущ. регъуьвал, регъуь касдин гьал (хесет), регъуь жедай хесет; // исмет, абурлувал, гьаялувал.
f.is. кил. utandırmaq.
гл. регъуь авун, садаз регъуь хьуниз себеб хьун.