BANLAMAQ
гл. 1. эверун, уь-уь авун, гьараюн (кӀекре, ачкарди); 2. пер. гьараюн, цӀвагъун; // рах. гьараюн, чкадилай рахун.
f. 1. Oxumaq, ötmək (xoruz, beçə, qırqovul haqqında). Xoruz banlayır. – Bir qarının bir xoruzu var idi; Hər gün obaşdandan o banlar idi
Tam oxu »1. Güman edirəm ki, bağırmaq, böyürmək, bəyirmək, banlatmaq tipli sözlər tarixi baxımından qohumluq əlaqələrinə malikdir, onların etimoloji kökü ba
Tam oxu »