banlamaq
banlamaq
гл. 1. эверун, уь-уь авун, гьараюн (кӀекре, ачкарди); 2. пер. гьараюн, цӀвагъун; // рах. гьараюн, чкадилай рахун
Tam oxu »1. Güman edirəm ki, bağırmaq, böyürmək, bəyirmək, banlatmaq tipli sözlər tarixi baxımından qohumluq əlaqələrinə malikdir, onların etimoloji kökü ba
Tam oxu »f. 1. Oxumaq, ötmək (xoruz, beçə, qırqovul haqqında). Xoruz banlayır. – Bir qarının bir xoruzu var idi; Hər gün obaşdandan o banlar idi
Tam oxu »