sif. Bezikmiş, təngə gəlmiş, usanmış. □ Bezgin olmaq – bezikmək, təngə gəlmək, usanmaq
прил. см. bezik; bezgin olmaq nədən чувствовать отвращение к чему
прил. икрагь хьайи, шерзум хьайи, жазан хьайи; bezgin olmaq шерзум хьун, икрагь хьун, куьлягь хьун.