binəsib
binəsib
[fars. bi... və ər. nəsib] прил. бинесиб, несибсуз, магьрум; binəsib qoymaq (etmək) бинесиб авун (тун), магьрум авун; binəsib olmaq бинесиб хьун, магь
Tam oxu »fars. bi- + ər. nəsib Məhrum, nəsibsiz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Həsən xan, insan üçün dünyada hər naz-nemətdən şirin şey gözdü
Tam oxu »I. i. unfortunate, an unlucky person II. s. unfortunate, unlucky, destitute; ~ qoymaq to deprive of one’s share, to leave* in a state of destitution
Tam oxu »I прил. 1. обездоленный 2. лишённый чего-л. II в знач. сущ. обездоленный; binəsib qoymaq (etmək) kimi лишить кого-л
Tam oxu »sif. malheureu//x, -se, infortuné, -e, déshérité, -e, privé, -e de (və ya dépouillé, -e de) ; ~ etmək (qoymaq) rendre vt malheureu||x, -e ; ~ olmaq pe
Tam oxu »sif. [fars. bi… və ər. nəsib] Nəsibsiz, məhrum. □ Binəsib qoymaq (etmək) – məhrum etmək. Axırda bu fikirlər məni qurulmaqda olan bu gözəl həyatdan bin
Tam oxu »