BİNƏSİB

fars. bi- + ər. nəsib

Məhrum, nəsibsiz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Həsən xan, insan üçün dünyada hər naz-nemətdən şirin şey gözdü. Sən məni ondan binəsib elədin. (“Alı kişi”)

BİNƏ
BİNƏSİB ETMƏK

Digər lüğətlərdə