BÖYÜRMƏK
гл. 1. гьараюн (кали, гамишди, яцра, данади); му-у авун; бугь ягъун (жунгавди); 2. гьараюн, цӀвагъун, цӀугъун.
f. 1. Bağırmaq (öküz, inək, camış, dana haqqında). 2. Qışqırmaq, pis səslə bağırmaq. Böyürmə, insan kimi çığır
Tam oxu »глаг. мычать, реветь: 1. издавать протяжные звуки (о корове, быке и др. животных). Buğa böyürür бык ревёт 2
Tam oxu »BÖYÜRMƏK (heyvan haqqında) Çomaq camışın belində şappıltı qoparırdı, camış böyürürdü. Orxan başa düşürdü ki, Dəmir onun hayfını camışdan alır (İ
Tam oxu »is. mugir vi (öküz, və s haqq.) ; vrombir vi (mühərrik haqq.) ; hurler vi, vociférer vi ; chialer vi (göz yaşları haqq
Tam oxu »Bağırmaq kəlməsi ilə qohumdur və təqlidi yolla yaranıb. Əsli böy +ğür –mək kimi olub, bu əlamət bağırmaq sözündə özünü daha çox büruzə verir
Tam oxu »to open full mouth / to open one’s mouth (trap) too wide / to swear like a trooper распускать горло / распустить глотку (орать, громко ругаться)
Tam oxu »