BÖYÜRMƏK
гл. 1. гьараюн (кали, гамишди, яцра, данади); му-у авун; бугь ягъун (жунгавди); 2. гьараюн, цӀвагъун, цӀугъун.
Bağırmaq kəlməsi ilə qohumdur və təqlidi yolla yaranıb. Əsli böy +ğür –mək kimi olub, bu əlamət bağırmaq sözündə özünü daha çox büruzə verir
Tam oxu »BÖYÜRMƏK (heyvan haqqında) Çomaq camışın belində şappıltı qoparırdı, camış böyürürdü. Orxan başa düşürdü ki, Dəmir onun hayfını camışdan alır (İ
Tam oxu »глаг. мычать, реветь: 1. издавать протяжные звуки (о корове, быке и др. животных). Buğa böyürür бык ревёт 2
Tam oxu »is. mugir vi (öküz, və s haqq.) ; vrombir vi (mühərrik haqq.) ; hurler vi, vociférer vi ; chialer vi (göz yaşları haqq
Tam oxu »f. 1. Bağırmaq (öküz, inək, camış, dana haqqında). 2. Qışqırmaq, pis səslə bağırmaq. Böyürmə, insan kimi çığır
Tam oxu »