Kəsmə alətidir və dişli olur. Biçmək (kəsmək, biçaq) sözündən əmələ gəlib. Müxtəlif növləri var: xırxı (2 adam işlədir), əl bıçqısı və s. İndi ən çox mişar sözündən istifadə edirik, amma bu, alınma sözdür, ərəbcədir. Sözün tarixi kökü bidir. Ona ç artırmaqla biçmək feili, z artırmaqla biz (шило) ismi əmələ gətirilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)