DÖYƏNƏK
1. сущ. къабар; döyənək olmaq къабар хьун (мес. гъилер); 2. прил. гзаф къекъуьникди (кьуьл гуникди, тӀуш гуникди) таптагъ хьанвай чка, кӀеви хьанвай чка (ччил).
1. is. Çox sürtülməkdən, toxunmaqdan, bir şeyə dəyməkdən, yaxud döyülməkdən dəridə əmələ gələn sərtlik, qalınlıq; qabar
Tam oxu »I сущ. мозоль. Qanlı döyənək кровавая мозоль, quru döyənək сухая мозоль, sümük döyənəyi стомат. костная мозоль; döyənək etmək мозолить, намозолить
Tam oxu »i. corn, callosity; ◊ bir kəsin gözünü ~ etmək to be* an eyesore to smb.; ◊ bir kəsin döyənəyini basmaq d
Tam oxu »Döymək feilindən əmələ gəlib. Güman ki, tarixi baxımdan dəyənək (dubinka) sözü ilə eyni kökə malikdir
Tam oxu »