DÖYƏNƏK
1. сущ. къабар; döyənək olmaq къабар хьун (мес. гъилер); 2. прил. гзаф къекъуьникди (кьуьл гуникди, тӀуш гуникди) таптагъ хьанвай чка, кӀеви хьанвай чка (ччил).
Döymək feilindən əmələ gəlib. Güman ki, tarixi baxımdan dəyənək (dubinka) sözü ilə eyni kökə malikdir
Tam oxu »i. corn, callosity; ◊ bir kəsin gözünü ~ etmək to be* an eyesore to smb.; ◊ bir kəsin döyənəyini basmaq d
Tam oxu »I сущ. мозоль. Qanlı döyənək кровавая мозоль, quru döyənək сухая мозоль, sümük döyənəyi стомат. костная мозоль; döyənək etmək мозолить, намозолить
Tam oxu »1. is. Çox sürtülməkdən, toxunmaqdan, bir şeyə dəyməkdən, yaxud döyülməkdən dəridə əmələ gələn sərtlik, qalınlıq; qabar
Tam oxu »