is. dictée f ; ~ etmək dicter vt ; iradəsini ~ etmək dicter sa volonté
is. dictée f ; ~ etmək dicter vt ; iradəsini ~ etmək dicter sa volonté
[lat.] куьгьн. диктовка, диктант; // diktə etmək а) лугьуз кхьиз тун, масада кхьин патал ван алаз лугьун; б) пер
Tam oxu »в сочет. 1. diktə etmək диктовать, продиктовать: 1) произносить, произнести что-л. вслух для записи 2) перен
Tam oxu »[lat.] köhn. İmla. □ Diktə etmək – 1) başqasına eşitdirib yazdırmaq üçün ucadan söyləmək; 2) məc. zorla qəbul etdirməyə çalışmaq, əmr etmək, buyurmaq
Tam oxu »