dilim
сущ. 1. цӀил (мес. халидин, бурандин, ичин ва мс.); // dilim çəkmək са затӀунин (мес. фан) винел цӀилер хьтин гелер акъудун; 2
Tam oxu »“Kəsmək” mənasını verən dilmək feili olub. Ondan da dilim ismi yaranıb. Güman ki, dəlmək sözü ilə kökdaşdır: dil və dəl feilləri eyni söz olmuş, sonra
Tam oxu »I сущ. 1. ломоть (отрезанный ножом тонкий продолговатый кусок арбуза, дыни, огурца, хлеба). Bir dilim qarpız ломоть арбуза 2
Tam oxu »is. Uzununa dil kimi kəsilmiş parça, ya bu cür hissələrə ayrılmış bir şeyin hər parçası. Portağal dilimi
Tam oxu »