xristianların 12 bayramından biri.
dəstəmaz; namazdan qabaq əlin üzün, təmizlənməsi (bəzi namaz qılan adam ayaqlarını da təmizləyir).
yansenizm (bax) tərəfdarı.
XVII-XVIII əsrlərdə katolik dinində islahatçı hərəkət.
Allah, Tanrı.
mağara yoldaşı (Məhəmmədlə mağarada gizlənən Əbubəkrə işarədir).
ey Allah! ay Allah! (Allaha yalvarış, müraciət).
bir adamın ölümü ilə əlaqədar ağlama, hüzn və kədər; matəm, təziyə.
ölü üçün oxunan Quran surələrindən birinin adı («kiminsə ölüsü üçün dua», «mərhumun ruhunu yad etmək duası» mənasını bildirir)
təziyəli, matəmli (bir adamın ölümü ilə əlaqədar yas saxlayan).
bax soborovaniye.
and, and içmə.
xristianlarda: arxiyerey tərəfindən idarə olunan kilsə dairəsi (dini inzibati vahidi ərazi bölgüsü).
xristian dinində yüksək ruhani rütbəsi; bu rütbəni tutan şəxs.
yepiskop rütbəsi.
1. İncilin xəyali müəllifi; 2. protestant (protestantlığa mənsub olan və ona etiqad edən adam); 3. yevangelist təriqətçisi
priçastiye (7 xristian ayinlərindən biri).
katolik dininin ən mürtəce və ən qəddar təşkilatlarından olan «İsa cəmiyyəti»nin üzvü (katolik rahib ordusunun üzvləri)
ey Allahın peyğəmbərinin oğlu!
ağ əl (Musa peyğəmbərin möcüzə göstərdiyi ələ işarədir).
yəhudi dini (İsraillilərə Musa peyğəmbər vasitəsilə Allah tərəfindən göndərilmişdir).
qədim yəhudilərdə Allahın adı.
and, and içmə
1. Allah; 2. qədim zərdüştilərdə xeyir allahı.
Allah bəxşişi.
Allaha mənsub, ilahi.
Allaha sitayiş edən, allahpərəst.
kürdlər arasında yayılmış bir məzhəb və bu məzhəbə mənsub olan adam (bəzi rəvayətlərdə onlar şeytanı Allah bilirlər)
yəzidi məzhəbi və ona mənsubiyyət.
Hindistanda: yoqa məzhəbinə mənsub adam.
Hindistanda: mistik-dini nəzəriyyə, məzhəb.
iudaizmdə dini bayram.
haqq-hesab günü; qiyamət günü.
bax yomilhesab.
1. sümükləri dirildən (Quran ayələrindən); 2. məc. Allah.
qiyamət gününün azuqəsi, bahası; qiyamət günü.
1. vaxtını ibadətlə keçirən adam; 2. bax tərki-dünya.
zahidin halı, tərki-dünyalıq (bax).
ziyarətçi, ziyarət edən, ziyarətə gedən.
Quran surələ-rindən birinin adı («sovurub dağıdan küləklər» deməkdir).
1. mahiyyət, Allahın substansiyası; 2. cəmdə adamlar, insanlar.
ibadətlə məşğul olan zahidin çəkildiyi tənha bir guşə, hücrə.
guşənişin; zaviyədə ibadətlə məşğul olan adam; kilsədə, hücrədə yaşayan adam; sovməənişin.
cəhənnəmdə günahı olanlara əzab verən mələk.
bax zibh
qurbanlıq; qurbanlıq heyvan kəsmə.
Allah tərəfindən Davud peyğəmbərə göndərilən kitab.
İslam dinində maddi cəhətdən imkanı olan hər bir müsəlman ildə bir dəfə malının qırxda birini zəkat olaraq verməsi; dini vergi
orucluq qurtarandan sonra paylanan sədəqə.
cəhənnəmdə acı meyvəsi olan ağac; zəqqumağacı, cəhənnəmağacı.