1. şəriətə əsaslanan hüquqşünas; fiqh alimi; 2. ruhani, şeyx.
şəriətçilik, şəriət hüquqşünaslığı.
Quran surələrindən birinin adı («sübh» deməkdir, «parçalanma», «yoxdan var etmə» mənasında da işlənir)
bax falaqqa.
cəmdə behiştlər, cənnətlər.
1. miras işlərindən bəhs edən islam dini hüququnun bir sahəsi; 2. fərzlər, vacibi əməllər; sərəncam, göstəriş
qədim yəhudilərdə dini firqə.
şəriətə görə yerinə yetirilməsi lazım olan dini vəzifə, vacib olan işlər; mütləq dini təlimat.
Quran surələrindən birinin adı («zəfər», «qalibiyyət» deməkdir).
orucluqda gün batandan sonra iftar edən dindarların yedikləri yüngül yemək.
bax fitva.
fideizm tərəfdarı.
dini etiqadı elmi idrakdan üstün tutan, etiqadın ağıldan üstün olduğunu iddia edən elmə zidd dünyagörüşü (ümumiyyətlə, elmi din ilə əvəz edən mürtəce
şəriət məsələlərindən bəhs edən islam hüququ nəzəriyyəsi, din elmi.
cənnət, behişt bağı; behişt guşələrindən biri.
mələk, məlaikə.
dinin qeyriəsas şərtləri; şaxələr.
dinin şaxələri (namaz, orucluq, həcc və s.); ikinci dərəcəli dini göstərişlər.
fitrə bayramı, orucu qurtarma, orucluq bayramı.
Orucluq bayramında ailə üzvlərinin sayına görə əlacsızlara, yoxsullara, kimsəsizlərə verilməli olan sədəqə
bir işi, bir məsələni icra etmək üçün müfti (din başçısı) tərəfindən verilən icazə; rəy; qərar.
XIII-XV əsrlərdə Avropada yayılmış olan dini-asketizm sektası.
xariqüladə, qeyri-adi.
mistik təsəvvürə görə: təbii yolla izah oluna bilməyən, təbiət qanunlarına tabe olmayan ilahi qüvvə.
katolisizmdə monax ordeninin üzvləri.
ehkamçılığın dəyişməzliyini elan edən, etiqadı üstün tutan, dinin bütün göstərişlərini ciddi surətdə icra edilməsi üzərində israr edən dini cərəyan; t
1. xeyir ilə şər, haqq ilə nahaqq arasındakı fərqi ayırd edən; fərqləndirmə; vəhy, xilas olma; 2. Quran surələrindən birinin adı
Quran surələrindən birnin adı («müfəssəl izah edilmiş» mənasında işlənir).
cəmdə fiqh (bax) alimləri.
bax furqan.
şəriətə əsaslanan qanunları tətbiq etmək üsulları .
müsəlmanların xristianlara verdikləri ad.
oda sitayiş edən; atəşpərəst, maq zərdüşt tərəfdarları, qədim parslar.
bədnəzərdən, gözəgəlmədən qorunmaq üçün qola, yaxaya və s. taxılan ağ xallı qara muncuq.
dünyadan əl çəkib ibadətlə məşğul olan.
yanma, fəlakət; cadu duası nəticəsində bir adama yetirilən bəla, azar.
dini-əxlaqi normaların pozulması, dinə görə qəbahət sayılan iş, savab sayılmayan iş.
günah iş görüb qəbahətə batma.
günaha batan adam, günahı olan adam; dini-əxlaqi normaları pozan adam.
yarımdairə şəklində tavan, qübbə.
adamlar yığını, dəstəsi; dəstə.
bax həcc.
Məkkəni (Kəbəni) və Mədinəni ziyarət etmiş hacı.
Məkkədə Kəbəni ziyarət etmiş adama verilən ad.
Quranın bütün ayələrini əzbərdən bilən.
1. Allahın adlarından biri; 2. doğru, düz, həqiqi; 3. bax haqqə.
Quran surələrindən birinin adı (« haqq olan qiyamət» deməkdir).
İslam dininə görə yeyilməsinə, işlədilməsinə və ya özünə mal edilməsinə icazə verilən şey, qadağan edilməmiş şey
şəriət qanunlarına görə yeyilib-içilməsinə, deyilməsinə, edilməsinə verilməyən, qadağan edilən şeylər
Quranda Marut (bax) adlı mələkin yoldaşı; seyr məlaikəsi.