is. və sif. [fars.] 1. Müqəssir, təqsirkar. Günahkarı cəzalandırmaq. – Yar yanında günahkaram; Doğru sözüm yalan oldu
Tam oxu »I сущ. 1. грешник, грешница (грешный человек) 2. виновник. Hadisənin günahkarı виновник происшествия, əsas günahkar главный виновник II прил
Tam oxu »I. i. sinner, culprit; ◊ təntənənin ~ı hero of the festivity / occasion; ◊ günahsız ~ guilty through guiltless II
Tam oxu »1. GÜNAHKAR Günahkar deyildi o qadın ancaq; Safdı zirvələrin təmiz qarı tək (A.Şaiq); ASİ (köhn.) Ərənlər bizə busudur; Yalan söyləyən asidir (Xətayi)
Tam oxu »is. péch||eur m, -eresse f, coupable m, auteur m d’une faute ◊ məclisin ~ı héros m de la fête ◊ günahsız ~ coupable sans l’être
Tam oxu »GÜNAHKAR – TƏQSİRSİZ Sanki pərvanə idi öz varı ətrafında; On gün əvvəlki günahkar bir adam (S.Rüstəm); Bu işdə o tamam təqsirsizdir
Tam oxu »