1. tövbə etmə, tövbə; 2. mürşidə (bax) müraciətlə təriqətə daxil olma.
Bibliyanın, İsanın həyat və təlimi haqqındakı qissələrdən bəhs edən və xristian dininin əsasını təşkil edən hissəsi, 2-ci hissə («Xoş xəbər», «Müjdə»
namaz qılarkən, namaz üstündə.
Hindistanda yayılmış brəhmənizm dininin müasir forması.
katolik kilsəsində «günah»ların tam və ya qismən bağışlanması və bu haqda kilsə tərəfindən, Roma papası adından pul ilə verilən şəhadətnamə, fərman
din yolunda sərf etə (xərcləmə).
Quran surələrindən birinin adı («göy üzünün yarılması» (parçalanma) deməkdir).
Əslində: Nəkir-Münkir, qəbirdə ölünü sorğu-suala tutan iki mələkdən biri (o birinin adı Münkirdir).
bidətçilərə və bidətçilikdə şübhə oyadanlara divan tutmaq məqsədilə XIII əsrdə katolik kilsəsinin papalıq tərəfindən yaradılmış xəfiyyə və məhkəmə orq
bu dünya.
«Allah qoysa», «Allah deyən olsun», «Əgər Allah istəsə» mənalarında xeyirdua.
Quran surələrindən birinin adı ( “Göyün yarılması” deməkdir).
Quran surələrindən birinin adı («açma» və ya « genişlətmə» deməkdir).
kitabların göydən endirilməsi (düşməsi) (Allah tərəfindən yerə göndərilmiş İncil, Tövrat və Quran).
rus pravoslav kilsəsində monastır istiqamətli cərəyan (XIX əsrin axırlarında İohann Kronştadskinin tərəfdarlarından meydana gəlmişdir)
1. qədim Şam (indiki Dəməşq) şəhərində Salınmış bağça; 2. məc. cənnət, behişt.
behişt kimi, cənnət kimi.
təsəvvüfdə - Allahı dərk etmə; sufizimdə: Allaha qovuşmaq elmi.
peyğəmbərlərin Allah tərəfindən göndərilməsi.
dindən çıxma, dinin ziddinə getmə.
İsa dininə mənsub olan, İsanın ardıcılları; xristian, xaçpərəst.
xristianlıq, xaçpərəstlik, isəviyyə; İsa dininə mənsub olma.
bax isəvilik.
altıaylıq İsa (guya İsa peyğəmbər altıaylıq doğulmuşdur).
VII əsrdə Məhəmməd peyğəmbər tərəfindən təsis edilmiş və bütün dünyada geniş yayılmış monoteist din; İslam dini; müsəlmanlıq; bir Allaha itaət
İslam dininə məxsus olan, islamlıq.
İslam dini; müsəlmanlıq, müsəlmançılıq.
bax islamiyyə.
XIII əsrin 2-ci yarısında ərəb xilafətində meydana gəlmiş müsəlman şiə təriqəti.
şiəlikdə təriqət (imam Cəfər Sadığın böyük oğlu İsmayılın adından).
ismaililərin təlimi.
nağıllarda: sehrli, tilsimli dua; Allahın ən böyük adı.
Məhəmməd peyğəmbərdən sonra 12 imamın hakimiyyətinə etiqad edən müsəlman, şiə məzhəbi.
Quran surələrindən birnin adı («merac gecəsi»-nə işarədir; gecə vaxtı yol getmə).
Allahın dörd mələyindən (Cəbrayıl, Əzrayıl, Mikayıl, İsrafil) biri, qiyamət günü sur (şeypur) çalıb ölüləri qəbirdən qaldıran; qiyamətin qopduğunu xəb
duanın, namazın, orucun və s.-nin qəbul edilməsi.
Allaha yalvarıb kömək istəmə; xahiş.
Allaha yalvararaq günahlarının bağışlanmasını istəmə; «əstəğfürullah» deyə tövbə etmə.
görüləcək bir işin uğurlu olub–olmayacağını qabaqcadan bilmək üçün Quran, təsbeh və s. ilə fal açma, dua oxuma
gənziyə qədər burnuna su çəkmək (qüslün müstəhəblərindən biri).
Allaha yalvarmaqla, ona dua etməklə yağış istəmə; müsəlla.
asilik, itaətsizlik (Allaha qarşı, dövlətə qarşı).
1. axşam; 2. axşam ibadəti.
din xadimi; molla, ruhani.
Həccə gedən ziyarətçilərin qurban kəsəcəkləri heyvana nişan qoyması.
çoxallahlılıq, bütpərəstlik.
İlahi nurun saçması.
İslam dinində işığı əsas götürən fəlsəfi cərəyan (Əsasını Şihabəddin Sührəvərdi qoymuşdur).
tabe olma, boyun əymə; tabelik.
e. ə. I minillikdə Fələstində yəhudilər arasında yayılmış din; yəhudi dini.