GƏYİRMƏ
1. f.is. кил. gəyirmək; 2. хъапӀ ягъун, хъапӀ.
1. “Gəyirmək”dən f.is. 2. Mədədə əmələ gələn qazların, bəzən də mədədəki qidanın hissəcikləri ilə birlikdə ağızdan çıxması; gəyirti, gəyirik
Tam oxu »сущ. от глаг. gəyirmək, отрыгивание, отрыжка. Acı gəyirmə горькая отрыжка, hava ilə gəyirmə отрыжка воздухом, turşu ilə gəyirmə кислая отрыжка
Tam oxu »