GÜLƏRÜZ(LÜ) (şən, mehriban adam haqqında) Əşrəf hamının üzünə şən-şən gülər və hər kəsdə gülərüz görmək istərdi (A.Şaiq); [Nurəddin] həmişə deyib-danışan, gülərüzlü və mehriban bir uşaq olduğu halda, indi qəmgin və məyus olub məktəb yoldaşlarından kənar durdu (S.S.Axundov); GÜLƏŞ Gülbədən: Cavan qocaya gedib. Ağıllı, dəlisov, güləş qaraqabağa (Ə.Cəfərzadə); GÜLƏŞSİFƏT(Lİ) İbrahim bəy orta yaşlı, güləşsifət oğlanı görəndə ixtiyarsız olaraq səksəndi (Ə.Vəliyev); ÜZÜGÜLƏR ..Gedib verib qol-qola üzügülər, mehriban; Həmin qız, həmin oğlan (M.Rahim); GÜLƏŞQABAQ(LI), ŞƏNÜZ(LÜ)