HÖNKÜRMƏK
гл. кӀевиз (ван алаз) шехьун, рикӀ къекъягъиз (рикӀ хъуткьуниз) кӀевиз шехьун.
f. Hönkürtü ilə, səslə, hönkürə-hönkürə, hıçqıra-hıçqıra ağlamaq. Onlar – hər iki qardaş dizlərini yerə çırpıb, bu mənzərənin qarşısında səs dolusu hö
Tam oxu »глаг. рыдать (навзрыд, громко плакать, судорожно всхлипывая). Qız hönkürməyə başladı девочка зарыдала, sevincdən hönkürmək рыдать от радости
Tam oxu »HÖNKÜRMƏK – QAQQILDAMAQ İkiəlli üzümü qapayıb hönkürdüm (S.Qədirzadə); Gül, amma qaqqıldama (Mir Cəlal)
Tam oxu »