1. “Hörmək”dən f.is. 2. sif. Hörməklə düzəldilmiş; hörülmüş, hörülmə. Hörmə stul. Hörmə çəpər. – Şirmayı hörmə kreslonu çəkib, atasının yanında oturdu
Полностью »I сущ. от глаг. hörmək: 1. кладка (стены) 2. замуровывание, замурование (окна и т.п.) 3. вязание. Hörmə qaydaları приемы вязания 4
Полностью »1. f. is. кил. hörmək; 2. прил. храна раснавай; хранвай, храй (мес. жугъун, кутӀал); 3. кил. hörük 3)
Полностью »