hiddət
hiddət
[ər.] сущ. 1. хъел; hiddətə salmaq кил. hiddətləndirmək; 2. пер. азгъунвал, пехъивал (мес. гьуьлуьн); кӀевивал, къативал (мес
Tam oxu »is. colère f, fureur f ; agacement m ; rage f ; ~ə gəlmək mettre (se) en fureur ; jeter (tt) feu et flammes
Tam oxu »i. anger; rage, fury; şair. ire; ~ə gəlmək to become* furious; to fly* into a rage; ~dən özünü bilməmək to be* transported with rage, to be* beside on
Tam oxu »HİDDƏT [Balağa:] Bu məğlubiyyət ona Həmidə pis təsir eləmişdi, hiddətindən bığlarını gəmirirdi (H.Abbaszadə); ACIQ Cəmil
Tam oxu »сущ. 1. гнев, возмущение, негодование, неистовство. Hiddətindən qızarmaq покраснеть от гнева, hiddətinin sonu yox idi его возмущению не было предела,
Tam oxu »is. [ər.] 1. Qəzəb, acıq, qeyz, hirs, sərtlik. [Gülər Gülsabaha:] Hiddət ancaq sizin boğazınızı yırta bilər
Tam oxu »гнев, бешенство, злость, буйство, ярость свирепость, исступление, запальчивость, неистовство, вспышка, задор
Tam oxu »