HƏNA
\[ər.\] сущ. хине; ** heç hənanın yeridir алаз-алачиз, чка тушиз лагьай гафунин гьакъинда.
ər. qina Xına. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bu gün bir gəlin görmüşəm, Əlində toy hənası var, Yoxlamışam, var-yoxusu, Bir inək, bir danası var
Tam oxu »Ərəb mənşəlidir, xalq arasında xına kimi də işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »HƏNA I is. [ ər. ] Xına, boyaq. Ağzı piyaləsən, gərdəni mina; Nazik əllərində innabı həna (M.P.Vaqif)
Tam oxu »сущ. хна (красножелтая растительная краска, употребляемая для окраски волос, ногтей и т.п.). Başına həna qoymaq (yaxmaq) положить на голову хну, краси
Tam oxu »is. [ər.] Xına. Dünən oğlanı göndərdim, gedib Məşədi Məhəmməd Nəcəfin dükanından bir az həna gətirdi
Tam oxu »