is. [ər.] Sübut; əsaslandırma, sübut etmə. Ey Füzuli, mən qənaət mülkünün sultanıyam; Səltənət isbatı əynimdə pəlasifəqr bəs
Tam oxu »сущ. мат. доказательство (система умозаключений, путем которых выводится новое положение). Bu teoremin bir neçə isbatı var эта теорма имеет несколько
Tam oxu »i. proof, evidence; argument; ~ etmək, ~a yetirmək to prove (d.); təcrübədə ~ etmək to prove in practice; ~ olunmaq to be* proved
Tam oxu »[ər.] сущ. успат, субут; успат авун, субут авун, бинеламишун; isbat etmək (eləmək) успат авун, субут авун, успатун, субутун; isbat olmaq успат хьун, с
Tam oxu »İSBAT Tez verəsən bu sözlərin isbatın; Nədəndi binası abi-həyatın? (Aşıq Ələsgər); SÜBUT (bax)
Tam oxu »ə. 1) sübut etmə, təsdiq etmə; 2) dəlil, sübut. İsbati-vücud özünü təsdiqləmə; iştirak etmə
Tam oxu »Ərəb sözüdür, sübut, müsbət, təsbit sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »\ – önə sürülən bir şeyin həqiqətini göstərməkdə izlənilən təfəkkür müddəti. Sübut etməkdə önə sürülən şey
Tam oxu »