KÖNTÖY

прил. 1. кунти, векъи, кубут, татугай, эдебсуз (мес. гаф, гьерекат); // нареч. кунти(даказ); köntöy cavab vermək кунти жаваб гун; 2. кунти, кубут, кӀалубсуз, усал (мес. якӀв).
KÖNLÜQIRIQ,
köntöy-köntöy

Digər lüğətlərdə