KEFSİZ

1. KEFSİZ (əhvalı pozğun) Əşrəf Əhmədin otağından kefsiz çıxdı (A.Şaiq); BİDAMAQ Yolu bir xeyli zaman bidamaq getdim (C.Məmmədquluzadə); BİKEF (dan.) [Əşrəf Əhmədə:] Yetim, görürəm çox bikefsən... (A.Şaiq); DİLXOR (bax).

2. kefsiz bax xəstə

KEFLİLİK
KEFSİZLƏMƏK

Значение слова в других словарях