KÜNDƏ¹
сущ. 1. кӀвалакӀ (тинидин); 2. пер. яцӀу, цӀалцӀам тушир, кубут (мес. гъилер, кӀвачер).
[fars.] сущ. тӀаб (юкьвай тӀекв, ара авай, виликди дустагърин кӀвачериз, гъилериз ядай ва я гарданда твадай залан затӀ)
Tam oxu »Dustaqların ayağına vurulan bənd, bağ. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xəlil paşa hökm elədi, üçünün də ayağına kündə vurub, zindana saldılar
Tam oxu »Farsca kəndən məsdərindən əmələ gəlib, mənası “kəsmək”, “kəsilmiş” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »f. 1) dustaqların ayağına vurulan bənd, bağ; 2) yaymaq və yastılamaq üçün girdə şəklə salınmış xəmir parçası
Tam oxu »I. i. dough / paste ball, a rolled / rounded lump of dough II. i. stocks pl.; ayağına ~ vurmaq to put* in the stocks
Tam oxu »KÜNDƏ I is. [ fars. ] Yaymaq və yastıqlanmaq üçün müxtəlif ölçülərdə kəsilmiş və girdə şəklə salınmış xəmir parçası
Tam oxu »1 I сущ. катыш, комок теста округлой формы II прил. разг. толстый, пухлый. Kündə əllər пухлые руки 2 сущ
Tam oxu »is. 1. Sonradan yaymaq, yastılamaq üçün yumru hala salınmış xəmir parçası. Bir kündə xəmir. Kündələri tabağa yığmaq
Tam oxu »is. [fars.] Keçmişdə: qaçmasın deyə dustaqların ayaqlarına, boyunlarına və ya əllərinə vurulan ağır şey
Tam oxu »