сущ.
1. густой, плотный. Kəsif duman плотный туман, kəsif tüstü густой дым
2. спёртый, тяжелый (неприятный для обоняния). Kəsif iy тяжелый запах, kəsif hava тяжелый (спёртый) воздух
3. перен. нечистоплотный, неряшливый, неопрятный
[ər.] прил. 1. къалин, къати, и патай а пад таквадай, рагъул, мичӀи (мес. циф); 2. ицифай, залан, ял кьадай, нефес четинардай, бамишдай; пис (ктӀай хь
Tam oxu »ə. 1) sıx, qalın; 2) şəffaf olmayan; 3) qalın, yoğun; 4) qat; 5) qaba, kobud; 6) natəmiz, pinti
Tam oxu »1. KƏSİF Döşəməni neftlə sildiklərindən hava ağırlaşmışdı. İçəridəki bu kəsif qoxu və ağır sükut adamı darıxdırırdı (İ
Tam oxu »sif. [ər.] 1. Qalın, qəliz, qatı, qeyrişəffaf, tutqun. Gilanın üzərində qalın bir sis, günəşin ziyasına mane ola biləcək kəsif bir kölgə vardı
Tam oxu »