LAÇIN
сущ. 1. лачин; // лачиндин; 2. пер. тешпигьра: жуьрэтдин, гьунардин, кьегьалвилин, игитвилин лишан; 3. тешпигьра: гуьзелдин вилериз ишара.
is. 1. Keçmişdə quş ovlamaq üçün saxlanılan şahin cinsindən yırtıcı, alıcı quş. Laçın yatağıdır bizim məkanlar
Полностью »I сущ. сокол: 1. хищная птица сем. соколиных 2. перен. о человеке, отличающемся красотой, смелостью, удалью
Полностью »I. i. zool. hawk, falcon; ~la ov etmək to hunt with a hawk II. s.: ~ gözlü hawk-eyed; ~ ovu hawking, falconry
Полностью »M.Kaşğaridə laçin kimi verilib. Göyərçin, bildirçin sözlərində olduğu kimi laçın da da -çin “quş” deməkdir
Полностью »Şahin cinsindən alıcı quş; cürət, hünər, igidlik rəmzi. Havada şahinə bənzər, Yerdəki laçına bənzər, Göydə göyərçinə bənzər, Əsli, qaşların, gözlərin
Полностью »