хьун f. 1. istəmək; акваз кӀан хьун görmək istəmək; ксуз кӀан хьун yatmaq istəmək; 2. sevmək; xoşu gəlmək, bəyənmək, xoşlamaq; aşiq olmaq, bənd olmaq,
1. astar, bir şeyin dal tərəfi; toxunma şeylərin tərs üzü; alt; altlıq; 2. məc. (bir şeyin) iç üzü, gizli tərəfi; * кӀан-пад цавал авун a) tərs üzünü
1. dan. sirr, işin iç üzü, işin həqiqəti, gizlin səbəb, işin gizli tərəfi; əsas səbəb, kök; кӀан-пун чирун işin gizli tərəfini öyrənmək, həqiqəti öyrə
(-из, -на, -а) icb. f. 1. sevdirmək, sevməyə məcbur etmək, istətmək; жув кӀанарун özünü sevdirmək (bəyəndirmək); 2
1. lazımdır, gərəkdir, vacibdir, ehtiyac hiss olunur; ксана кӀанда yatmaq lazımdır; 2. “gərək” mənasında
bağl. istər, «fərqi yoxdur» mənasında; фекьидинди чуьхуьн я: кӀандатӀа – женнетдиз фий, кӀандатӀа – жегьеннемдиз
(-и, -а) 1. qalıq, artıq; 2. çöküntü, xılt, torta; dib; 3. c. alt, altlıq (ayaqqabıda); 4. xışa qoşulmuş öküzlərin axırıncı cütü
1. tullantı, tör-töküntü; axır-uxur, qalıq; 2. məc. pozğun ünsürlər, həşərat, tör-töküntü; 3. dan. sirr, işin həqiqəti, gizlin səbəb, işin əsli, işin
zərf istəyə-istəyə, istəyərək; öz istəyi ilə, öz xoşu ilə, öz arzusu ilə; sevərək.
zərf istər-istəməz, ürəksiz, könülsüz, həvəssiz, meylsiz, istəksiz, istəmədən; qeyri-iradi, özü istəmədən, istəməyərək
zərf istəyə-istəməyə (bax кӀанз-такӀанз).
1. gərək, lazım, vacib, zəruri, lazımi, gərəkli; 2. istəkli, sevgili, əziz, mehriban, sevimli; кӀани руш istəkli qız, yar, məşuqə; 3
1. arzu olunan, lazım olan, istənilən, umulan, ürəyindən keçən (şey); 2. məc. qulluq, buyuruq, əmr, tapşırıq; xahiş, iş mənasında
(-у, -а) c. 1. sevənlər, əzizlər, ən əziz, ən istəkli, ən sevilən adamlar; 2. sevgililər, istəklilər
1. eşq, məhəbbət, sevgi; кӀанивал кьве патайни кӀанда. Ata. sözü məhəbbət iki başdan olar; кӀанивилин sevgi -i [-ı]; 2
zərf 1. dərin məhəbbətlə, sevgi hissi ilə; 2. xoşluqla.
1. istəkli, sevgili, sevən; yar, məşuq, məşuqə; 2. sevən, istəyən; гъед кӀаниди вацӀуз гьахьда. Ata. sözü könlü balıq istəyən – özünü suya vurar
1. alt (altda, alt tərəfdə olan); кӀаник кӀвал alt otaq; 2. ...altına; къванцин кӀаник килиг daşın altına bax; 3
zərf 1. altdan, aşağı tərəfdən, alt tərəfdən; ...altından; 2. məc. gizli, xəlvəti, altdan; * вилерин кӀаникай килигун altdan-altdan baxmaq, gizlicə (x
(-из, -на, -а) f: далу кӀаникна къаткун arxası üstə uzanmaq.
bax кӀандатӀа.
(-уни, -уна, -ар) 1. kötük; кӀанчӀар акъудун ağacların kötüklərini çıxartmaq, kötükdən təmizləmək; 2
кӀанчӀал тӀуб baş barmaq.
(-из, -на, кӀанчӀ ая): вил кӀанчӀун göz vurmaq, göz eləmək, göz atmaq, gözlə işarə eləmək, him-cim eləmək
(-ди, -да, -ар) çim.
(-уни, -уна, -ар) 1. qarğıdalı bitkisi; qarğıdalı (döyülməmiş); ацӀай кӀанш dolu qarğıdalı; 2. bax кӀаш
(-уни, -уна, -ар) 1. koşək, eşələk; kap (məh.); жумун кӀап heyva koşəyi; кӀаншун кӀап köçəl (məh.); 2
fındıqburun (körpə haqqında).
bax кӀепӀербан.
1. bax гапӀал; 2. köhn. kiçik şirkət, cəmiyyət.
bax гапӀал-гапӀал.
хьун f. 1. qırılmaq, kəsilmək, bölünmək, kəsilib ayrılmaq, qopmaq, qopub düşmək, hissələrə ayrılmaq; сим кӀар хьана məftil qırıldı; 2
(-цӀи, -цӀе, -ар) 1. pillə (nərdivanda, pilləkəndə); 2. məc. pillə, mərtəbə, səviyyə, dərəcə; вини кӀарариз акъатун a) yuxarı dərəcəyə (pilləyə, vəzif
(-цӀи, -цӀе, -ар) 1. oxlov; 2. kilid; rəzə, siyirtmə, mandal; 3. tikə, parça, qırıq, hissə; кьулун кӀар taxta parçası; кӀар авун bax кӀарун; 4
zərf 1. parça-parça, tikə-tikə, qırıq-qırıq; 2. çatlaq-çatlaq, cadar-cadar, yarıq-yarıq; 3. pillə-pillə (bax кӀар²); * кӀар-кӀар хьун a) parça-parça o
(-ди, -да, -ар) 1. sümük; кӀараб квачир як жедач. Ata. sözü ət sümüksüz olmaz; 2. кӀарабдин sümük -i [-ı]; sümükdən qayrılmış; * кӀараб квачир мез bax
top. dan. sür-sümük, sümüklər, sümük qırıntıları.
1. skelet; кицӀин кӀарабан it skeleti; кӀарабандин skelet -i [-ı]; 2. məc. bir dəri, bir sümük, quru cəsəd; кӀарабан хьиз хьун skeletə dönmək, çox arı
(-ди, -да, -ар) 1. ağac (kəsilmiş); oduncaq; кӀарасдин ağacdan qayrılmış; кӀарасдин тӀур ağac qaşıq; 2
qısa yunlu (it haqqında).
(-ди, -да, -ар) 1. quyruqaltı (ağacdan); 2. qoşqu ləvazimatı, toxmaq; 3. məc. çax-çax (su dəyirmanında)
(-из, -на, -а) f. 1. tikə-tikə etmək, parça-parça kəsmək, parçalamaq, doğramaq; tikələrə bölmək, hissələrə bölmək; 2
кӀаркӀачӀ гада (руш) 10-12 yaşlarında oğlan (qız) uşağı.
хьун f. qırılmaq, tələf olmaq, məhv olmaq, ölmək; * кана кӀармаш хьун a) yanıb məhv olmaq, yanıb külə dönmək; b) məc
(-из, -на, -а) f. 1. qırmaq, məhv etmək, tələf etmək, öldürmək; 2. qırmaq, kəsmək, doğramaq; * кана кӀармашун bax кармашун (кана кармашун)
1. zərf kəsəsinə, kəsə yolla, qısa yolla; рехъ кӀарна фин qısa (kəsə) yolnan getmək, kəsəsinə getmək; 2
(-ди, -да, -ар) bax картуф.
1. yetişməmiş, dəyməmiş, göy, kal (meyvə haqqında); 2. gilas; * кӀаруд сувар gilas bayramı.
lal, danışa bilməyən (adam).
(-из, -на, кӀар ая/-а) f. 1. qırmaq, kəsmək, bölmək, hissələrə ayırmaq; kəsib ayırmaq, qoparmaq; 2. yarmaq, müqaviməti qıraraq irəliləmək, keçmək