camışçılıq; гамишчивилин camışçılıq -i [-ı].
1. keçm. zam.: bax гун; 2. “гун”-dan f.bağl.; verib, verərək; satıb, sataraq; * вил гана экв тагун bax экв
tib. qanqren.
1. xəncər; гапур – лезгидин абур. Ata. sözü xəncər ləzgiyə yaraşar; 2. гапурдин xəncər -i [-ı]; гапурдин хер xəncər yarası
(-ди, -да, -ар) dəstə, qrup, topa; yığnaq, yığın, kütlə; инсанрин гапӀал insan kütləsi; * тамун гапӀал meşəlik, ağaclıq; мегъуьн гапӀал palıdlıq
zərf topa-topa, dəstə-dəstə, dəstələr halında, dəstəbədəstə; yığın-yığın, izdiham halında; гапӀал-гапӀал кӀватӀ хьун dəstə-dəstə yığılmaq, dəstə-dəstə
(-у, -а, -ар) 1. külək, yel; чими гар isti və quru külək, səmum; гар ава külək əsir; гару гъайиди хару хутахда
гара гьатун a) (cidd-cəhdlə) hazırlıq görmək (yola çıxmağa, işə başlamağa və s.); b) həvəslənmək, həvəsə düşmək, ruhlanmaq, həvəsimək; гара тун həvəsə
(-ди, -да, -ар) qaraj; гараждин qaraj -i [ı].
tərə növü.
(-ди, -да, -ар) 1. boyun; gərdən; гардандин boyun -i [-ı]; гардандин тар anat. boyun onurğası; 2. dan
boyun əymə, tabe olma, itaət etmə, itaətkarlıq; alçaqlıq, rəzillik; гардан-кӀирвал авун boyun əymək, ikiqat olmaq, alçalmaq; tabe olmaq, itaət etmək
gərdənbənd, gərdənlik, xamıt (sadə).
1. toyuq cinsi (boynu tüksüz); 2. məc. eybəcər, biçimsiz, çirkin, idbar.
dan. xırda, xırda pul, qəpik-quruş.
qarnizon (qalada, şəhərdə və s. yerləşən qoşun hissəsi və hərbi idarələr).
qarnitur (dəst, komplekt).
ГАРА, ГАРУН bax гар.
yeldəyirmanı.
tib. qastrit (mədə katarı).
(-из, -на, гатад) f. 1. çalmaq (qanad); лувар гатадун qanad çalmaq; 2. sürtünmək, öz bədənini sürtmək (bir şeyə); далу тарцивай гатадун kürəyini ağaca
zərf. 1. döyə-döyə, vura-vura, fiziki güc işlədərək; 2. məc. zorla, zor gücü ilə, zor işlədərək.
yaydan-yaya, hər ilin yayında, hər dəfə yayda.
yayadək, yay gələnədək.
köhn. vərdiş, bacarıq.
ГАТА bax гад.
zərf yayda, yay zamanı; гатуз юрфариз гьекь акъат тавурдавай хъуьтӀуьз юрфар чими ийиз жедач. Ata. sözü yayı kölgədə oturan qışı ocaq axtarar
(-аз, -ана, гатут) f. 1. müxt. mən.: döymək; тӀвалунив гатун çubuqla döymək, çubuqlamaq; рак гатун qapını döymək; гатун тавур дуьгуьдикай аш жедач
[гаттун] 1. “гад” söz. sif.; yay -i [-ı]; гатун гьава yay havası; гатун варцар yay ayları; 2. yaylıq, yay fəslinə aid olan; yayda yetişən; гатун ич ya
(-и, -а, -ар) yaz, bahar; гатфар алукьна yaz gəldi.
zərf yazadək, yaz gələnədək.
zərf yazda, baharda; гатфариз ксайди хъуьтӀуьз шехьда. Ata. sözü yaz günündə tərləməyən qış günündə titrəyər
1. гатфар” söz. sif.; yaz -i [-ı]; гатфарин варцар yaz ayları; гатфарин марф yaz yağışı; гатфарин цан k
zərf yazda, baharda.
taxılı saxlamaq üçün iri qab, yeşik, anbar; daraba (məh.).
(-из, -ана, -укӀ) f. çırpmaq, çırpıb düşürtmək, yerə tökmək (ağacın budaqlarını bir şeylə vurmaqla meyvələrini yerə tökmək)
гатӀум хьун bax эгечӀун.
(-из, -на, -а) f. 1. yaxınlaşmaq, yaxın gəlmək, yanına gəlmək, yanaşmaq; 2. başlamaq, girişmək (bir işə)
(-из, -ана, -утӀ) f. tərləmək, buğlanmaq (qoltuqaltı, qasıq və s.).
(-из, -ана, -утӀ) f. 1. kəsilmək, dayanmaq, bitmək, qurtarmaq, ara vermək, sakitləşmək, sovuşmaq; марф гатӀана yagış kəsildi; 2
(-из, -на, -а) f. yaxına buraxmaq, yaxınlaşmağa qoymaq, yanına buraxmaq.
bax гатӀумун.
(-из, -на, -а) f. kəsmək, dayandırmaq; daha verməmək, məhrum etmək; яд гатӀурун suyu kəsmək; хурудихъай (некӀедихъай) гатӀурун döşdən ayırmaq, süddən
(-уни, -уна, -ар) 1. söz; kəlmə; гаф гафуни хада. Ata. sözü söz sözü gətirər; 2. vəd; гаф гана – кар ая
zərf kəlmə-kəlmə, ayrı-ayrı, hər sözü ayrıca; bir-bir, kəlməbəkəlmə, sözbəsöz.
гаф-чӀал сад авун (хьун) f. sözbir eləmək (olmaq), dilbir olmaq, əlbir olmaq, sözləşmək, dilləşmək, şərtləşmək, razılaşmaq, hamı bir qərara gəlmək
1. lüğət; 2. sözlük.
söz-söhbət, danışılan sözlər; söz-sov, danışıq, dedi qodu, şayiə; абур гьакӀан гафар-чӀалар я onlar dedi-qodudan başqa bir şey deyil
dan. 1. sözbaz, uydurma sözlər yayan, söz şişirdən; sözgəzdirən, dedi-qoduçu, qeybətçi, xəbərçi; 2. söz ustası, sinədəftər
dan. 1. sözbazlıq, sözü şişirdib yayma, sözbazlıq eləmə; dedi-qoduçuluq, xəbərçilik; 2. sözçülük.