LOŞ
диал.
I
прил. вялый, ленивый, неживой, сонный. Loş at вялая (ленивая) лошадь
II
нареч.
1. вяло
2. слабо, нетуго. Loş bağlamaq слабо завязывать
2
сущ. индюк, индейский петух
is. zool. Hindxoruzu. Avropa ölkələrində saxlanılan loşların hamısı gətirilmə cinslərdən törəmişdir
Tam oxu »sif. və zərf məh. 1. Süst, ölgün. Loş at. – Bəylər öküz kimi yatmışdı sərxoş; Paltarilə yerə sərilmişdi loş
Tam oxu »1. брюзглый; лимфатический, безжизненный, вялый; 2. мешковатый, неплотно сидящий на теле (об одежде); 3
Tam oxu »s. 1. bax: lət; 2. awkward, ungraceful; clumsy; ~ adam an awkward / clumsy person; ~ at a clumsy horse (a jade); 3
Tam oxu »I (Bakı, Dəvəçi, Quba, Şamaxı) hindtoyuğu. – Loş to:ğdan çux iri uladu (Quba) II (Ağbaba, Ağdam, Salyan, Gədəbəy, Kürdəmir, Şamaxı, Şəmkir, Şuşa, Tovu
Tam oxu »