MÜRƏTTİB

MÜRƏTTİB (mətb.) Qoca mürəttib kiçik bir işarəyə bənddi (M.Hüseyn); HƏRF YIĞAN/DÜZƏN [Balağa:] Atam naborşik, yəni hərf yığan, mürəttib idi (H.Abbaszadə).

MÜRƏKKƏBLƏŞMƏK
MÜRGÜ

Значение слова в других словарях