məcburən
məcburən
[ər.] нареч. 1. мажбур яз, мажбурдаказ, гужалди, рикӀ алачиз, гефил авачиз; 2. мутӀлакь, гьар гьикӀ хьайитӀани
Tam oxu »z. forcefully, forcibly; under duress(e); ~ bir şeyi etmək to do* smth. under duress(e)
Tam oxu »нареч. 1. вынужденно 2. по принуждению (сделать, совершить и т.п. что-л.) 3. обязательно. Sən bunu məcburən etməlisən ты должен обязательно сделать эт
Tam oxu »zərf [ər.] 1. Məcbur olaraq, məcburiyyət altında, zorla, könülsüz olaraq. Fəxrəddin məcburən qapının aslan başından ibarət olan … çaxçaxını qorxa-qorx
Tam oxu »