NİKBƏT

[ər.] сущ. нигбет, кьисметсузвал, бедбахтвал; nikbət tutmaq нигбетди кьун, кьилел къада-бала атун, бедбахтвилер атун.
NİKAHSIZ
NİKBİN

Digər lüğətlərdə