oturuşmaq
oturuşmaq
гл. 1. ацукьун (гзаф инсанар, гьар сад са чкадал); 2. пер. яшар хьун, яшар алатун, агьил хьун, куьгьне хьун, кьуьзуь хьун
Tam oxu »глаг. совм. рассаживаться, рассесться многим одновременно. Qonaqlar oturuşdular гости расселись
Tam oxu »f. 1. Hamı özünə yer tapıb oturmaq. Qonaqlar oturuşdular. 2. məc. Yaşa dolmaq, ahıllaşmaq, köhnəlmək, qartmaq
Tam oxu »