Oğ sözü qədim feillərdən olub, “xəlvəti görüşmək” mənasında işlədilib. Oğru həmin feildən əmələ gəlmiş addır (əvvəl sifət olub, sonra isimləşib), “xəlvət iş görən” deməkdir, əyri sözü ilə qohumdur. Bu söz zərf düzəldən -un şəkilçisi vasitəsilə oğru kəlməsindən əmələ gəlib (müq.et: üst və üst-ün...). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
zərf və sif. Gizlicə, başqalarına sezdirmədən, başqalarına bildirmədən. Ovçu görmüş maral kimi səksənib; Oğrun baxabaxa bu yanə gəlsin! Q
Tam oxu »нареч. воровски, украдкой (так, чтобы не заметили другие). Oğrun baxmaq взглянуть украдкой
Tam oxu »I. s. stealthy; ~ baxış stealthy glance; ~ pıçıltı stealthy whisper; ~ baxış (pis iş məqamında) surreptitious look II
Tam oxu »нареч., прил. чинеба, масабуру кьатӀун тийирвал, масабуруз чир тавуна; далдайрикай (мес. килигун); чинебан
Tam oxu »