PAXIR

сущ. 1. пехир, муьрхъ (цурун къапари кьадай); кил. pas; 2. пер. айиб, нукьсан, чӀуру кар, чинебан кар; içmə çaxırı, açar paxırı. Ata. sözü чехирди пехирар дуьздал акъудда.
PAXILLIQ
PAXIRLANMAQ
OBASTAN VİKİ
Elsevər Paxırov

Digər lüğətlərdə