QAXMAQ
гл. 1. ягъун, гьалчун (мес. истикан чилел); 2. ягъун, акӀурун, ракъурун (мес. мих цлаз); ** başa qaxmaq кил. baş.
f. 1. Var gücü ilə bir şeyi bir yerə vurmaq, çırpmaq. Boşqabı yerə qaxıb sındırdı. 2. Çalmaq, vurmaq, sancmaq, girdirmək
Tam oxu »глаг. nəyi haraya 1. ударять, ударить обо что-л. Yerə qaxmaq ударить о землю, stola qaxmaq ударить об стол 2
Tam oxu »f. 1. to strike* (d.), to hit* (d.); 2. to give* a telling off, to scold (d.), to reproach (d. with); başına ~ to give* smb
Tam oxu »f. 1) frapper vt ; stola ~ frapper un coup sur la table ; 2) məc. üzünə ~ dire en face ; başına ~ réprimender vt
Tam oxu »