is. 1. Ağuş, qucaq. Anası uşağı qoynuna alıb yatdı. – Necə ki, insana qurbağanı ələ alıb qoynuna qatmaq nagüvara gələr, elə də bəlkə bundan artıq Zeyn
Полностью »is. Ət, yun və süd verən sıx, qıvrım tüklü gövşək ev heyvanı. Alışan tayaların işığında hürküşüb bir-birinə qarışmış qoyun sürüləri mələşir
Полностью »1 сущ. 1. овца: 1) самка барана 2) как родовое обозначение овец и баранов. Qoyun sürüsü стадо овец, zərifyunlu qoyunlar тонкорунные овцы, qoyun qırxım
Полностью »I. i. 1. sheep (pl.: sheep): (dişi) ewe; (erkək) ram; 2. məc. harmless creature II. s. sheep, sheep’s; ~ iti sheepdog; ~ dərisi sheepskin; ~ ferması s
Полностью »Kök gün (isti, yanmaq) kəlməsi ilə bağlıdır. Sər-in qəlibi üzrə qoy-un kəlməsi əmələ gəlib. Qoyunlar rənginə görə qumral, əbrəş, bəröyüm, qara, boz, g
Полностью »QOYUN I is. Gövşək ev heyvanı. Canavarlar yedi bütün qoyunu; İştə, oğlum, yalançılıq oynu (M.Ə.Sabir)
Полностью »a thick skull / brazen-faced / blockhead / dunderhead медный лоб (бестолковый и упрямый человек, тупица)
Полностью »