RƏİYYƏT
[ər.] сущ. райят (са гьукуматдин табийвилик квай, адан гражданин тир агьали, халкь); // агъуз къатарикай тир кас, кесиб кас.
is. [ər.] Bir dövlətin tabeliyində olan(lar); təbəə. Atabəy Məhəmməd, Marağa və Təbrizi alandan sonra şəhərlərə qasidlər göndərib, rəiyyətlərinə böyük
Tam oxu »сущ. устар. 1. подданный (тот, кто подчиняется власти хояина, господина в его владениях) 2. неимущий, бедняк
Tam oxu »RƏİYYƏT – BƏY Rəiyyət nə qədər avam olsa, bir elə bəy üçün məsləhətdir (Ə.Haqverdiyev)
Tam oxu »