[ər.] ругьани, руьгьани (1. сущ. диндин къуллугъчи; 2. прил. диндиз талукь тир, диндихъ галаз алакъалу тир; диндин (мес
Tam oxu »[ər.] 1. is. Din xadimi. Əqdinikah mərasimi olduqca təntənəli keçdi, bütün Şuşa ruhanilərinə xələt verildi
Tam oxu »sif. [ər.] klas. Lətif, gözəl mənzərəli, ab-havası gözəl; ruhu oxşayan. Ruhani bir mənzərə. – Nə gözəl mənzəreyişəfqətza; Nə lətafətli, nə ruhani səfa
Tam oxu »1 I сущ. религиозный деятель II прил. 1. религиозный (проникнутый религией, верующий в Бога). Ruhani adam религиозный человек 2
Tam oxu »I. i. confessor; (kişi) clergyman*, (qadın) clergywoman* II. s. ecclesiastical; ~ məktəbi ecclesiastical school; ◊ ~ ata Padre
Tam oxu »RUHANİ (din.) [Əbülhəsən bəy] Mən onlara şiəliyin bu adətini anlatdım və oturanların əksəriyyətlə ruhani olduğunu söylədim (M
Tam oxu »RUHANİ1 ə. 1) ruha aid olan, canla əlaqədar olan; 2) maddi olmayan; mənəvi. RUHANİ2 ə. 1) elmlə, mənəviyyatla əlaqədar olan; 2) din xadimi
Tam oxu »