м karantin (1. yoluxucu xəstəlik olan yerdən gəlmiş adamları, gəmiləri və malları yoxlamaq üçün səhiyyə məntəqəsi: 2
карантин söz. sif.; карантинный пункт karantin məntəqəsi
м dan. koppuş, pompul, pompuş
м карапуз söz. kiç
bax карасий
карась söz. sif.; карасья икра dabanbalığı kürüsü
прил. dabanbalığı -i[-ı]
м 1. dabanbalığı; 2. məc. sadəlövh adam, sadədil adam
м xüs. karat (qiymətli daşların 200-206 mq. bərabər çəki ölçüsü)
м cəza verən, cəzalandıran
прил. cəza -i[-ı]; cəzalandırıcı; карательный отряд cəza dəstəsi
несов. cəzalandırmaq, cəza vermək
несов. cəzalandırılmaq, cəzalanmaq
м 1. qarovul, növbə; 2. gözətçi, keşikçi; 3. qarovulxana: 4. в знач. межд. haray!, ay dad!, imdad!, kömək!; ◊ взять на караул (hərbi) salama durmaq; в
несов. 1. qarovul çəkmək, keşik çəkmək, qorumaq; 2. gözətləmək, güdmək
ж dan. bax караульня
1. караул söz. sif.; караульная будка qarovulxana; 2. в знач. сущ. qarovulçu, keşikçi; 3. в знач. сущ
ж qarovulxana
м dan. qarovulçu, keşikçi
ж dan. qarovulçu qadın (qız)
м (мн. карачаевцы) qaraçaylı (xalq)
ж (мн. карачаевки) qaraçaylı qadın (qız)
прил. Qaraçay -i[-ı]; карачаевский барашек Qaraçay qoyunu
: на карачках (на карачки) dan. əlləri və ayaqları üstündə; стать на карачки əlləri və ayaqları üstündə durmaq; ползать на карачках iməkləmək
: карачун пришел dan. canı çıxdı, əzrayıl canını aldı
прич. cəzalandıran, cəzaverici
м dəniz. karbas (hündür bortlu böyük qayıq)
м мн. нет kim. karbid (metal elementlərin karbonla birləşməsi)
прил. karbid -i[-ı]
ж məh. manat
ж мн. нет dan. karbol turşusu (fenol)
ж dan. bax карболка
прил. karbol -u[-ü]; карболовая кислота karbol turşusu
КАРБОНАРИЙ, КАРБОНАР м tar. karbonari (XIX əsrdə İtaliyada yadellilərin zülmünə qarşı və İtaliyanı birləşdirmək uğrunda mübarizə aparan gizli inqilabi
м karbonat (1. kim. karbonat turşusunun duzu; 2. miner. karbon turşusu olan minerallar; 3. miner. qara almaz)
прил. xüs. karbonatlı
карбонизация söz. sif.; карбонизационная камера karbonlaşdırma kamerası
ж мн. нет tex. karbonlaşdırma, karbonlaşdırılma (bax карбонизировать)
сов. и несов. tex. karbonlaşdırmaq (1. kömürləşdirmək və ya quru destillə üçün havasız qızdırmaq; 2. yarımyun parçalan turşu ilə işləmək)
м kim., tex. karbonit (partlayıcı maddə, dinamit)
м kim. карборунд (silisiumla karbon birləşməsindən əmələ gələn çox bərk kristal)
м карбункул (1. miner. qiymətli daş; 2. tib. çiban)
tib. карбункул (2-ci mənada) söz. sif.; irinli
м karbürator (1. kim. karbürasiya cihazı; 2. tex. daxili yanacaqlı motorda karbürasiya aparatı)
прил. 1. karbürator -u[-ü]; карбюраторный завод karbürator zavodu; 2. karbüratorlu
ж мн. нет tex., kim. karbürasiya (motorlarda duru yanacaq ilə havanın qarışmasından yanacaq qatışığı əmələ gəlməsi)
м tex., kim. karbürizator (poladı bərkitmək üçün işlədilən material)
сов. и несов. tex. kim. karbürasiya etmək
ж (мн. карги) 1. məh. qarğa; 2. dan. küpəgirən qarı