SAPDIRMAQ
гл. 1. (дуьз) рекьяй акъудун, кьиляй акъудун, чӀуру рекье ттун; 2. асул макьсаддивай яргъазун, масанихъ алудун (фикир, дикъет), кьил (фикир) акадарун, какадарун, ягъалмишарун.
f. 1. Doğru yoldan çıxarmaq, pis yola salmaq, azdırmaq. [Tahir Muxtara:] Bilirsiniz, pis yoldaş adamı yoldan sapdırarmış
Tam oxu »глаг. 1. сбивать, сбить (заставить кого-л. отклониться в сторону от какого-л. направления). Yoldan sapdırmaq сбивать с дороги 2
Tam oxu »f. to take* / to draw* aside (d.); (zərbədən) to parry (d.); to remove (d.); to corrupt (d.), to debauch (d
Tam oxu »SAPDIRMAQ [Oqtay:] Mən də onu sapdırıram (C.Cabbarlı); AZDIRMAQ Qoyun gətirən adam: A başına dönüm, məni niyə azdırırsan? (Anar); YAYINDIRMAQ Yanında
Tam oxu »