seyrçi
seyrçi
сущ. 1. къекъвез (экъвез) экъечӀнавай кас; къекъвезвайди; 2. пер. яргъалай (къерехдай) килигзавай, гьакӀ тамашиз акъвазнавай, са кардик акахь тийиз, я
Tam oxu »I. i. 1. onlooker; contemplator; spectator; 2. walker II. s. contemplative, observant
Tam oxu »is. 1. Seyrə, gəzməyə çıxan adam. Seyrçilər kəndə girərkən küçələrin tünlüyü daha da artmış oldu. Ə.Əbülhəsən
Tam oxu »